မိတ္ေဆြမ်ားဆီသို႔

ကၽြန္ေတာ့္ ေရႊျပည္ဦး blog ေလးကို လာေရာက္ လည္ပတ္သူမ်ားႏွင့္ စာဖတ္အားေပးၾကသူမ်ားကို အထူးဘဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္....

ကၽြန္ေတာ္ဟာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ဒီေန႔ ( ၁၁/၉/၂၀၀၉ ) မွစတင္၍ (၁လ/၂လ) ခံ့မွ် blog ကိုဝင္ေရာက္ ၾကည့္ရွဳျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး....

ထိုေၾကာင့္ Blog Post မ်ား၏ Comment မ်ား CBox မွတဆင့္ေျပာၾကာခ်က္မ်ားကို ခ်က္ခ်င္းတံု႔ျပန္ ေျပာဆိုႏွိဳင္မည္ မဟုတ္ေသာၾကာင့္ က်ိဳတင္ေတာင္းပန္အပ္ပါတယ္....

ေရာက္လာသူ အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ....
ေရႊျပည္ဦး

အမွတ္တရ

ေမြးရပ္ေျမကိုသတိရလို႔ Google Earth မွာသြားၿပီး ပံုေလးေတြသြာၾကည့္တာ.....
ပံုအသစ္ေတြေတြ႕လို႔ တင္လိုက္ပါတယ္.....

ျမဴခိုးေတြေဝေနတာ တိမ္ၾကားထဲ ေရာက္ေနတဲ့အတိုင္ဘဲ...

ေမၿမိဳ႕မွာ ေနာက္အသစ္ဖြင့္တဲ့ လည္လည္သြားစရာ ေနရာတစ္ခုပါ....
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မၿပီးခင္က တစ္ေခါက္ဘဲေရာက္ဘူးတယ္....

ကၽြန္ေတာ့အိမ္နာက ဟိုတယ္ပါ .... တယ္လိုရတယ္ေနာ္....

ေဆးအသစ္သုပ္ထားတဲ့ ၿမိဳ႕လယ္နာရီစဥ္ပါ...
ေတာက္ေျပာင္ေနတယ္.... (အရင္ကထံုးဘဲသုပ္တာ)

ကန္ေတာ္ႀကီး မွာရွိတဲ့ ေမွ်ာ္စဥ္ပါ.....
အလည္ထပ္မွာစာေသာက္ဆိုင္ရွိတယ္...(အၿမဲပိတ္ထာတယ္)

ေဒါင္းၿဖဴ

ေဒါင္းၿဖဴ ကေနတာေတာ္ေတာ္လွလို႔ အားလံုးၾကည့္ရေအာင္ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္..... ဒါလဲ Forward ကရတာေနာ္.....

Forward Mail

ကၽြန္ေတာ္လဲ Face book ထဲမွာ လယ္စိုက္ေနတာနဲ႔ post မတင္ျဖစ္တာၾကာပါၿပီ....
ဒီတခါလဲ Forward Mail ထဲက ရလာတာေလးေတြကို သေဘာက်လ႔ို မွ်ေဝလိုတယ္.....
အားလံုးလဲ သေဘာက်မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္...

FAMILY
F = Father
A = And
M = Mother,
I = I
L = Love
Y = You

WIFE
W = Washing
I = Ironing
F = Food
E = Entertainment
ဘယ္လိုလဲ မမတို႔ ????

HUSBAND
H = Housing
U = Understanding
S = Sharing
B = Buying
A = And
N = Never
D = Demanding
ဘယ္လိုလဲ ကိုကိုတို႔...???

HELLO.....
H = How are you? ...
E = everything all right?
L = Like to hear from you...
L = Love to see you soon!
O = Obviously, I miss you ...... so, HELLO! Good Day!

အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ

Bout Money

Forward Mail ထဲက ရလာတဲ့ ပိုက္ပိုက္ အေၾကာင္းေလကို သေဘာက်လ႔ို မွ်ေဝလိုတယ္.....
အားလံုးလဲ သေဘာက်မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္...

1. With money you can buy A HOUSE,
But not A HOME...
2. With money you can buy A CLOCK,
But not TIME...
3. With money you can buy A BED,
But not SLEEP...
4. With money you can buy A BOOK,
But not KNOWLEDGE...
5. With money you can see A DOCTOR,
But not GOOD HEALTH...
6. With money you can buy A POSITION,
But not RESPECT...
7. With money you can buy BLOOD
But not LIFE....

အေျဖ.....

1. Bat
2. Coconut
3. Tennis ball
4. Bank-note
5. Flag
6. Valentine’s day
7. Walking
8. Toast
9. Boxing
10. Zebra

အေျဖရွာေပးၾကပါ...

{တစ္ႏွစ္တခါ ေပၚလို႔လာ ငါသာမင္းေလာင္း ထီးျဖဴေဆာင္း} .... ? .....

[အေျဖ... မႈိ]

အေပၚကအတိုင္းေလးပါ.... အေျဖက ဘာလဲဆိုတာေတြးၾကည့္ၾကေပါ့... အေျဖေလးေတြကို Comment ခဲ့ပါ...

ေနာက္ေန႔ၾကမွအေျဖေပးမယ္..ေနာ္ ကၽြန္ေတာ္လဲေတြးလိုက္ဦးမယ္....

1. I am not a bird, but I can fly. I eat insects and fruit. I’m dark. I sleep upside down. ....?....

2. I’m brown on the outside. I’m white on the inside. I’m hard and you can eat or drink me. I’m hairy. I grow in hot countries. ....?....

3. I’m yellow and round. I’m the same size as an apple. You can’t eat me. You hit me with a racquet. ....?....

4. I’m usually made of paper. But in Australia I’m plastic. I can lots of colours. I have pictures and numbers on me. You use me to buy things. ....?....

5. Every country has one. I have different colours. I need wind to fly. The British one is red, white and blue. ....?....

6. I’m a special day. People buy each other presents. I’m romantic. I’m o February 14th. ....?....

7. I’m something you do every day. I’m also an Olympic sport. You use your legs to do this. It’s slower than running. ....?....

8. I’m something English people eat for breakfast. I’m hot. You can put butter and jam on mw. I’m cooked bread. ....?....

9. I’m a sport. I’m usually done by men. You need to be powerful and quick. Muhammad Ali is the most famous man who has played this sport. You wear shorts and gloves. ....?....

10. I’m a beautiful animal. I’m found in Africa. I have the first and last letters of the alphabet in my name. I’m like a house. I’m striped. ....?....

သမိုင္းဝင္ျဖစ္စဥ္ ျပင္ဦးလြင္ ( ၁၁ )

ျမင္စို္င္းမင္းသားႏွင့္ ျပင္ဦးလြင္မွ သူ႕ကၽြန္မခံမ်ား

ျပင္ဦးလြင္သမိုင္းတြင္ျမင္စိုင္းမင္းသား၏သူ႔ကၽြန္မခံေသာ နယ္ခ်ဲ႕ေတာ္လွန္ေရအင္အားစု၏ လႈပ္ရွားမႈမွာ ထင္ရွားခဲ့ေလသည္။

ျမင္စိုင္းမင္းသားသည္မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီး၏မိဖရားမ် ားအနက္တစ္ပါးျဖစ္ေသာ လက္ပန္ဇင္ မိဖုရား၏ သားေတာ္တစ္ပါးျဖစ္သည္။

သီေပါမင္း နန္းတက္စဥ္က အျခားေသာမင္းညီမင္းသားမ်ားကိုဖမ္းဆီးၿပီးအစုလိုက္ အျပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္ျခင္းျပဳလုပ္စဥ္ကပင္တိမ္းေရွာင္ ပုန္းေအာင္ေနခဲ့ရေလသည္။

၁၈၈၅ ခုႏွစ္ သီေပါမင္းအား ၿဗိတိသ် နယ္ခ်ဲ႕သမားတို႔ကဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားစဥ္ ျမင္းစိုင္းမင္းသား၏ အသက္မွာ ၁၇ႏွစ္သာရွိေသးသည္။ သီေပါမင္းအား နယ္ခ်ဲ႕ အဂၤလိပ္တို႔က ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားၿပီးေနာက္၀င္းေတာ္မွဴး ဦးေပါင္ႏွင့္ ၾသဇာအာ ဏရွိေသာပဂၢိဳလ္မ်ားက ျမင္စုိင္းမင္းသားအားၿဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ႕ဆန္က်င္ေရးႏွင့္သူ႔ကၽြန္မခံေရးတို႔ အတြက္ ေခါင္းေဆာင္ရန္သိမ္းသြင္းစည္းရုံးခဲ့ေလသည္။

ထို႔ေနာက္အေနာက္၀င္ေတာ္မွဴး ဦးေပါင္သည္ ျမင္စိုင္းမင္းသားတပ္အတြက္ သူ႔ကၽြန္ မခံျမန္မာတပ္သားေပါင္း ၂၀၀ ခန္႔ ကုိ စုစည္းေပးလိုက္ၿပီးမႏၱေလးအေရွ႕ဘက္ရွိ ဇီးပင္ႀကီးရြာအနီးတြင္ တပ္စဲြေစခဲ့သည္။ ထိုေနရာမွာမႏၱေလးၿမိဳေတာ္ႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္ ကုိ္ အေပၚစီးမွ ျမင္သာေသာေနရာျဖစ္သည္ သာမက၊ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္စစ္တပ္မ်ား ေတာင္ေပၚသို႔ တက္လာေသာအခါ အေပၚစီးမွ တုိက္ခိုက္ႏိုင္ေသာ ေနရာလည္း ျဖစ္သည္။

ျမင္းစုိင္းမင္းသား၏ သူ႕ကၽြန္မခံေသာတပ္သည္ ဇီးပင္ႀကီးသို႔ေရာက္ရွိတပ္မစြဲ မီက ပင္ျမန္မာမင္းလက္ေအာက္ခံ ျပင္ဦးလြင္၊လက်္ာေျခာက္ရြာ (ေတာင္)၊လက်္ာ ေျခာက္ရြာ (ေျမာက္) ၊ သံုးေတာင္၊တြင္းငယ္ႏွင့္ အုန္းခြန္တို႔မွ နယ္အုပ္မ်ားသည္ ရရာလက္နက္မ်ားကုိစြဲကိုင္ၿပီးွၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕ တပ္မ်ားကုိ တြန္လွန္ရန္ ေနျပည္ေတာ္မွဆင့္ေခၚသျဖင့္ သြားေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ သို႔ရာတြင္လမ္းခရီးတစ္ေနရာ အေရာက္တြင္ နယ္ခ်ဲ႕တပ္မ်ား မႏၱေလးကုိသိမ္းပို္က္ၿပီး သီေပါဘုရင္ကိုပါ ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားေၾကာင္းသတင္းၾကားရသျဖင့္ ေတာင္ေပၚသို႔ ျပန္ဆုတ္ခဲ့ေလသည္။

ျမင္စုိင္းမင္းသားသည္လမ္းတစ္၀က္မွျပန္လည္ဆုတ္ခြာလာေသ ာျပင္ဦးလြင္မွသူ႔ကၽြန္မခံမ်ားကုိ ၎င္း၏တပ္၌ လာေရာက္ပူုးေပါင္းရန္အတြက္ ဇီးပင္ႀကီးစခန္းသို႔ဆင့္ေခၚခဲ့သည္။ ေနာက္တြင္မႏၱေလးရွိ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕တပ္ထံ အည့ံခံခဲ့ေသာလက်္ေျခာက္ရြာ (ေျမာက္) နယ္အုပ္ ဦးလြင္မွလြဲ၍ က်န္နယ္အုပ္မ်ားႏွင့္ ေနာက္လိုက္မ်ား အားလံုး ျမင္စိုင္းမင္းသားထံ သစၥာေတာ္ ခံၾကေလသည္။

ထိုစဥ္ကျမင္စုိင္းမင္းသားထံ သစၥာေတာ္ ခံၾကေသာ ျပင္ဦးလြင္အပါအ၀င္ နယ္(၆) နယ္မွသူ႔ကၽြန္မခံ ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ ဗိုလ္ေက်ာ္ေမာင္ (လြန္ေကာင္းရြာ)၊ဗို္လ္ ေတာ္ (ေရႊဓားဗိုလ္ေခၚ ဗိုလ္ငယ္၏ ေယာက္ဖ)၊ ဗိုလ္လိႈင္၊ဗီုလ္မွဲ႔ (ညံညင္းသာရြာ)၊ ဗိုလ္သင္ (စုန္ေပါအုိင္ရြာ)၊ ဗိုလ္တုတ္(စုန္းေပါအုိင္ရြာ)၊ ဗိုလ္ျမ (ညံံညင္သာရြာ) တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ၁၈၈၆ ခုစ္ႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလတြင္ ၏ဘံုေဘဘားမား သစ္ကုမၼဏ (The Bombay Burma trading Corporation Limited) မွ မ်က္ႏွာျဖဴအရာရွိမစၥတာကာေရး(Mr. Grey) အပါအ၀င္ ဥေရာပတုိက္သား (၄) ဦးတို႔သည္ ေတာတြင္းမွ ၎တို႔၏အလုပ္စခန္းသို႔ အုပ္ျပန္၀င္ရန္ အသြားေက်ာက္ဆည္ခရုိင္၊စဥ့္ကုိင္အနီးတြင္ ျမင္စိုင္းမင္းသား၏ သူ႔ကၽြန္မခံတပ္သားမ်ားတိုက္ခိုက္ျခင္းကို ခံခဲ့ၾကရာတြင္ တိုက္ပြဲ မွာ (၄)နာရီၾကာၿပီးေနာက္ မစၥတာ္ကာေရး (Mr. Garay) မွမပ က်န္အေပါင္းပါအား လံုးက်ဆံုးခဲ့ၾကေလသည္။

မစၥတာကာေရးကိုမူ ျမင္းစိုင္းမင္းသား၏ အေျခစိုက္စခန္းရွိရာ ဇီးပင္ႀကီး စခန္းသို႔ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လာခဲ့ဲၾကေလသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ၿဗိတိသွ်တုိ႔သည္ မစၥတာကာေရးအား ကယ္တင္ရန္ႏွင့္ျမင္စိုင္းမင္း သား၏ အေေျခစိုက္စခန္းကုိ တုိက္ခိုက္ေခ်မႈန္းရန္အတြက္အဂၤလိပ္စစ္တပ္မွ ဟမ္းရွားယားတပ္ (Ham-shires) ကို ေစလႊတ္ခဲ့သည္ ထိုတပ္ကုိ ျမင္စို္င္မင္းသားတပ္က ေတာင္ေျခရွိထံုးဘိုမွ ဆီ၍ တုိက္ခိုက္ခဲ့သည္ ဟမ္းရွားယား တပ္မွ အဂၤလိပ္လူမိ်ဳးဗိုလ္ႀကီးလိြဳက္ (captain L.Loryd) ႏွင့္ တပ္သားႏွစ္ဦးမွာ ျပင္းထန္ စြာ ဒဏ္ရာရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ မႏၱေလးသို႔ ဆုတ္ခြာသြားၾကေလသည္။
ထိုသုိ႔ ဆုတ္ခြာသြားစဥ္ သူ႔ကၽြန္မခံမ်ားက ေနာက္မွ လိုက္တုိက္သျဖင့္ အဂၤလိပ္တပ္သား အမ်ားအျပား ထပ္မံ ဒဏ္ရာရွိခဲ့ ေလသည္။

၁၈၈၆ ခုုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၁၀) ရက္ေန႔တြင္ ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕တပ္မ်ားသည္ ဇီးပင္ႀကီးစခန္းကုိ သိမ္းပိုက္ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ျမင္စိုင္းမင္းသားႏွင့္ သူ႕ကၽြန္မခံ တပ္သားမ်ားသည္ အဂၤလိပ္စစ္တပ္မ်ား ေရာက္လာျခင္းမျပဳမီကပင္ မစစၥတာကာေရး (ၾမ.ြမေပ) ကုိ ေခါင္းျဖတ္သတ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ စခန္းကုိ စြန္႔ခြာ ၍ ေက်ာက္ဆည္ နယ္ဘက္ တြင္ စခန္းသစ္တစ္ခု ထပ္မံတည္ေထာင္ခဲ့ၾကသည္။

ျမင္စုိင္းမင္းသားသည္ ေက်ာက္ဆည္နယ္ဘက္ မွေန၍ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕တပ္မ်ားအား ဆက္လက္ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ေနစဥ္ ၁၈၈၆ ခုႏွစ္၊ မတ္လႏွင့္ ဧၿပီလတြင္ သီေပါေစာ္ ဘြား၏ လက္ေအာက္ခံျဖစ္ေသာ ေဘ္ာႀကိဳဟိန္ႏွင့္ ဆမ္ဆယ္ၿမိဳ႕စားတို႔ သည္သီေပါ ေစာ္ဘြားထြား၏ ေစခိုင္းခ်က္အရ လက္နက္ကိုင္ ေနာက္လုိက္တပ္သားမ်ားႏွင့္ အတူ ျပင္ဦးလြင္ကုို တုိက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ၿပီး တစ္ရြာလံုးကို မီးရႈိ႕ခဲ့ၾကသည္။ (သကၠရာဇ္၁၇၈၃ ခုႏွစ္၊ မိုးညွင္းမင္းတရား ႀကီးလက္ထက္တြင္ ျပင္ဦးလြင္ကို သီေပါေစာ္ဘြားက သူပုိင္ဆိုင္ေၾကာင္း အႀကိမ္ႀကိမ္အေရးဆုိခဲ့ဖူးသည္။)

ျပင္ဦီးလြင္ရြာကုိ သီေပါေစာ္ဘြားတပ္မ်ားက အၾကမ္းဖက္ တုိက္ခိုက္သိမ္းပိုက္လို္က္ သည္ ဆုိေသာ သတင္းမွာ ေက်ာက္ဆည္နယ္တြင္ စခန္းခ်ထားေသာ ျမင္စိုင္းမင္းသားက ၎၏ သစၥာေတာ္ခံ လက်္ာေျခာက္ရြာစား (ေတာင္) နယ္အုပ္ကို သစၥာေတာ္ခံ နယ္သူနယ္သားမ်ားကုိ စုစည္းေစၿပီး ျပင္ဦးလြင္ရြာကုိ ျပန္လည္သိမ္း ပုိက္ရန္ ေစလြႊတ္ခဲ့ေလသည္။

လက်္ာေျခာက္ရြာစား(ေတာင္) နယ္အုပ္၏ သူ႔ကၽြန္မခံတပ္ဖြဲ႔သည္ ျပင္ဦးလြင္သို႔ေရာက္ရွိေသာ အခါ ေစတီတစ္ဆူအနီးတြင္ တပ္စခန္းခ်ထားသည့္ ေဘာ္ႀကိဳဟိန္း၏ ပေဒသရာဇ္တပ္ ကိုိ၀င္ေရာက္တိုက္ခုိက္သည္။ တိုက္ပြဲမွာတစ္ေန႔ႏွင့့္ တစ္ညၾကာသည္္ အထိျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ ေဘာ္ႀကိဳဟိန္ ၏တပ္ခုခံႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့ဘဲ ဂုတ္ထိပ္ဘက္သို႔ ဆုတ္ခြာထြက္ေျပးခဲ့ေလသည္။ ထိုတိုက္ပဲြတြင္ ႏွစ္ဘက္စလံုးမွ လူေပါင္း (၄၁) ဦးအသက္ဆံုးရႈံးခဲ့ၾကရေလသည္။

ျပင္ဦးလြင္မွ သူ႔ကၽြန္မခံ ျပင္ဦးလြင္သားမ်ားက ပင္လိန္ရြာႏွင့္၀က္၀ံရြာတုိ႔သည္ ေဘာ္ႀကိဳဟိန္း၏ သီေပါေစာ္ဘြားတပ္ကိုအကူအညီေပးခဲ့သျဖင့္ ရြာကိုမီးရႈိခဲ့သည္။

ဤတိုက္ပြဲမွာ နယ္ခ်ဲ႕အင္အားစုကုိ တုိက္ခိုက္ေနေသာ ျပင္ဦးလြင္မွသူ႔ကၽြန္မခံမ်ိဳးခ်စ္အင္အားစုကုိ ပေဒသရာဇ္အင္အားစုက ေနာက္ေက်ာ ဓားျဖင့္ထိုးျခင္းျဖစ္သည္။

ျမင္စုိင္းမင္းသား၏ သူ႔ကၽြန္မခံေသာတပ္မ်ားကို အဂၤလိပ္စစ္တပ္ကေက်ာက္ဆည္နယ္တြင္ စစ္ဆင္ေရးဆင္ႏႊဲခဲ့ရာ လက္နက္အင္အား၊လူအင္အားမယွဥ္ သာေတာ့သည့္အဆံုး သူ႔ကၽြန္မခံတပ္မ်ား ၿပိဳကြဲသြားသည္။ျမင္စိုင္းမင္းသားမွာမႈ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္းရြာငံေဒသသို႔ဆုတ္ခြာၿပီးေနာက္ငွက္ဖ်ားေရာဂါျဖင့္ ကံကုန္သြားရွာ ေလေတာ့သည္။

နယ္ခ်ဲ့ အဂၤလိက္စစ္္တပ္မ်ား ျပင္ဦးလြင္ကုိ သိမ္းပိုက္ျခင္း

ျမင္းစိုင္းမင္းသား ပရိွေတာ့သည့္ ေနာက္ျပင္ဦးလြင္ေဒသတြင္ သူ႔ကၽြန္ပခံေတပ္သားမ်ားက အဂၤလိပ္ကုိ ဆက္လက္ၿပီး ပုန္ကန္ခဲ့သည္။
ၿဗိတိသွ် စစ္ဦးစီးဌာနခ်ဳပ္ကလည္း ျပင္ဦးလြင္ကုိ အထင္ေသး၍ မျဖစ္၊ ၾကာလွ်င္ သူ႔ကၽြန္ခံတပ္မ်ား အင္အားပိုမိုႀကီးထြားလာမည္ကို စိုးရိမ္သျဖင့္ ျပင္ဦးလြင္ကို အျမန္ဆံုး စစ္ခ်ီတုိက္ခိုက္ရန္ စစ္ဆင္ေရးတစ္ရပ္ ဆင္ႏႊဲျပင္ဆင္ေစခဲ့ေလသည္။

၁၈၈၆ ခုၽႏွစ္၊ ဇြန္လတြင္ တပ္ဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕လွ်င္ တပ္သားအင္အာ (၅၆၁) ဦးပါ၀င္ေသာ စစ္ပုလိပ္တပ္ဖြဲ႕ (MilitaryPloiceLevies) (၂) ဖြဲ႕သည္ ၾကြက္နဖားတြင္ တပ္စခန္းခ်ၿပီး ျပင္ဦးလြင္ကို တိုက္ခိုက္သိမ္းပုိက္ရန္ ျပင္ဆင္ေလသည္။

၁၈၈၆ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလတြင္ ေျမျပန္႔ေဒသႏွင့္ ျပင္ဦလြင္ အပါအဝင္ ေတာင္ေပၚေဒသမ်ားမွ သူ႔ကၽြန္မခံေသာ အင္အားစုမ်ားပူးေပါင္းၿပီး ၾကြက္နဖားတြင္ တပ္စြဲထားေသာ စစ္ပုလိပ္တပ္ဖြဲ႕ကုိ (၃) ရက္တုိင္တိုင္ ၀ိုင္၀န္းၿပီးတိုက္ခဲ့သည္။ ထုိတုိက္ပြဲတြင္ အဂၤလပ္စစ္တပ္စစ္ကူ ေရာက္လာသျဖင့္ အ၀ိုင္းခံထားရေသာ စစ္ပုလိပ္တပ္ဖြဲ႕မွာ သက္သာရာ ရရွိခဲ့ေလသည္။

ဤတုိက္ပြဲမွာ ေတာင္ေပၚေဒသႏွင့္ ေျမျပန္႔ေဒသရွိ တိုင္းရင္းသားမ်ာ စည္းလံုးညီညြတ္မႈ အင္္အားကို ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕တို႔အား ျပသလိုက္ေသာ တုိုက္ပြဲျဖစ္သည္။

ၾကြက္နဖား တုိက္ပြဲႏွင့္ပတ္သက္၍ စစ္ပုလိပ္တပ္ဖြဲ႕ကုိ ဦးေဆာင္တိုက္ခိုက္ခဲ့သူ ဒုတိယ ရဲဗိုလ္ ခ်ဳပ္မစၥတာ ေအဒီကာနန္ဒါ (Mr. A.D. Kiernandar) က ေအာက္ပါအတိုင္း မွတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ေလသည္။
အကယ္၍ စစ္ကူမ်ား ေရာက္မလာပါက သူ႕ကၽြန္မခံေသာ အင္အားစုမ်ား၏လက္ခ်က္ေၾကာင့္ သူ၏ တပ္သားမ်ားမွာ ျမန္မာ့ေျမေပၚမွ လံုးဝေပ်ာက္သြားစရာရွိသည္ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။
ၾကြက္နဖားတုိက္ပြဲတြင္ အဂၤလိပ္စစ္တပ္မ်ား အေရးနိမ့္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ျပင္ဦးလြင္ကုိ တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ရန္ စစ္ဆင္ေရးတစ္ရပ္ ဆင္ႏႊဲပါေတာ့သည္။

ထိုစစ္ဆင္ေရးတြင္ ဗိုလ္မွဴးႀကီးစတက္မင္း (Col. Stedman) ဦးစီးေသာ အမွတ္ (၃) ေဂၚရခါး ေသနတ္ကုိင္တပ္ရင္း (3rd Gurka Rifles) ႏွင့္ အမွတ္ (၂၃) မွ မဒရပ္စ္ ေျခ၏လွ်င္တပ္ရင္းမွ တပ္ခြဲ (၁) ခြဲ႕တုိ႔ပါ၀င္သည္။ သို႕ေသာ္အမွတ္ (၂၃) မွ မဒရပ္စ္ေျခလွ်င္တပ္ရင္းမွ မဒရာစီတပ္သားမ်ားမွာ ေတာင္ေပၚေဒသ၏ အေအးဒဏ္ကုိ မခံႏိုင္သျဖင့္ဇီးပင္ေရာက္တြင္ ထံုးဘိုသို႕ ျပန္လည္ဆုတ္ခြာသြားၾကေလသည္။ ထို႔ေနက္အမွတ္ (၂၃) မဒရပ္စ္ ေျခလ်င္တပ္ရင္းအစား ဗိုလ္မွဴးႀကီးေမ (Col. May) ဦးစီးေသာ အမွတ္(၅) ဘင္ေဂါေျခလ်င္တပ္ရင္း (5th Bengal Infantary) ကုိ အစားထုိးခဲ့ေလသည္။

ထိုတပ္ရင္း (၂) ရင္းသည္အုန္ႏွဲေတာင္ၾကားလမ္မွ ခ်ီတက္လာၾကသည္။ သူ႔ကၽြန္မခံေတာင္ ေပားတပ္သားမ်ားကအုန္းႏွဲႏွင့္ ေပပင္အၾကားတြင္ ဆီႀကိဳတုိက္ခိုက္ခဲ့ရာ အဂၤလိပ္ဘက္မွတပ္သား(၂) ေယာက္ က်ဆုံးၿပီး စစ္ဗိုလ္တစ္ေယာက္ဒဏ္ရာ ရွိခဲ့သည္။

သိုရာတြင္ လက္နက္အင္အား၊ လူအင္အားအရာ၌ မယွင္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ သူ႔ကၽြန္မခံတပ္မ်ား ဆုတ္ခြာ ေပးခဲ့ရေလသည္။

ေဖာ္ျပပါ အဂၤလိပ္စစ္တပ္မွ တပ္ရင္းႏွင့္ အတူ မစၥတာကန္နန္ဒါ (Mr. A.D Kiernandar) သည္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ အရပ္ဘက္ဆုိင္ရာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအရာရွိအျဖစ္ လိုက္ပါလာသည္။ မစၥတာကန္နန္ဒါ သည္စစ္ေၾကာင္းတစ္ေလွ်က္ သူ႕ကၽြန္မခံဗိုလ္မ်ားကုိ ေငြႏွင့္ရာထူးေပး၍စည္းရုံးရန္ လိုက္ပါလာျခင္းျဖစ္သည္။

ထုိ႔ျပင္ စစ္ေၾကာင္းႏွင့္အတူ မႏၱေလးသုိ႔ ထြက္ေျပးၿပီး အဂၤလိပ္တို႔ထံအညံ့ခံခဲ့သူ လက်္ာေျခာက္ရြာ (ေျမာက္) နယ္အုပ္ ဦးလြင္လည္းလုိက္ပါလာၿပီး တြင္းသယ္သူႀကီးသည္ လမ္းခုလပ္တြင္ လာေရာက္ ပူးေပါင္းသည္။ထိုသူ (၂) ဦးအား နယ္အုပ္မ်ားအျဖစ္ ခန္႔အပ္ခဲ့သည္။ သံုးေတာင္မွ ဗိုလ္အံ၊ျပင္သာမွ ဗိုလ္တုတ္ႀကီးတို႔မွာလည္း အဂၤလိပ္တုိ႔ထံ သစၥာခံသျဖင့္နယ္အုပ္မ်ားအ ျဖစ္ခန္႔အပ္ျခင္းခံခဲ့ရေလသည္။

၁၈၈၆ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလတြင္ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕တပ္မ်ားသည္ ျပင္ဦးလြင္ကိုသိမ္းပုိက္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕တို႔သည္ ျပင္ဦးလြင္ႏွင့္ နယ္မ်ားကုိ သိမ္းပိုက္ႏိုက္ခဲ့ေသာ္လည္း သူ႔ကၽြန္မခံတပ္မ်ား၏ တစ္ဗိုလ္က် တစ္ဗိုလ္တပ္ၿပီး အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕ကုိ ဆက္လက္၍တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကေလသည္။
မကၡရာမင္းသား၏ သားႏွစ္ဦးျဖစ္ၾကေသာ ေစာရန္ႏိုင္ႏွင့္ ေခ်ာင္းခြမင္းသားတို႔သည္ ျပင္ဦးလြင္နယ္သို႔ ၀င္ေရာက္လာၿပီး အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕တုိ႔ကုိဒုကၡေပးခဲ့သည္။

၁၈၈၇ ခုႏွစ္တြင္ စၾကားမင္းသားအမည္ခံ သူ႔ကၽြန္ခံ ဗိုလ္တစ္ဦး ဦးဆာင္ေသာတပ္သားအင္အား (၂၀၀) ခန္႔အထိရွိၿပီးလွ်င္ တပ္သား (၃၀၀)အထိစုစည္းႏိုင္သည့္ အင္အားစုသည္ ျပင္ဦးလြင္ႏွင့္ ေက်ာက္ဆည္နယ္စပ္ရွိ ရဲရမန္းအရပ္တြင္ တပ္စခန္းခ်၍ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးစစ္ပြဲကုိ ဆင္ႏႊဲခဲ့သည္။ စၾကားမင္းသား၏ သူ႔ကၽြန္မခံ်တပ္ကုိ ႏွိမ္နင္းရန္အတြက္အဂၤလိပ္စစ္တပ္က စစ္ဆင္ေရးတစ္ရပ္ ဆင္ႏႊဲခဲရာတြင္လက္မရြာတြင္ တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့ရာ ျပင္ဦးလြင္မွ လက္ေထာက္ေကာ္မရွင္နာ မင္းႀကီး အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး ဗိုလ္ဒါရာ (Leiutenant Darrah, Asistant Commissioner at Pyinoolwin) က်ဆံုးၿပီး အဂၤလိပ္အရာရွိတစ္ဦးဒဏ္ ရာရရွိခဲ့ေလသည္။

မ်ားမၾကာမီမွာငပ္ အဂၤလိပ္စစ္တပ္က စၾကာမင္းသားအား ေက်ာက္ဆည္နယ္စပ္တြင္ဖမ္းဆီးရမိခဲ့သျဖင့္ ေက်ာက္ဆည္တြင္ပင္ႀကိဳေပးကြပ္မ်ာက္လိုက္ေလ၏။

စၾကာမင္းသား က်ဆံုးၿပီးေနာက္ ၁၈၈၇ ခုႏွစ္တြင္ စၾကာမင္းသား၏ လက္က်န္သူ႔ကၽြန္မခံ တပ္သားမ်ာကို စုစည္းၿပီး ျပင္ဦးလြင္ေဒသ၌ အဂၤလိပ္တို႔အား ဆက္လက္၍ ဒုကၡေပးေလသည္။ ၁၈၉၀ ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလိပ္တို႔က ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာတပ္အား တုိက္ခိုက္ေခ်မႈန္းရန္အထူးစစ္ဆင္ေရးတစ္ရပ္ ဆင္ႏႊဲခဲ့သျဖင့္ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာသည္ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္ဘက္သို႔ တိမ္းေရွာင္သြားေလေတာ့သည္။

၁၈၈၅ခုႏွစ္တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ကို အဂၤလိပ္တို႔သိမ္ပိုက္ၿပီးေနာက္ မန္းေလးတိုက္ပြဲတြင္ က်ဆံုးခဲေသာ အဂၤလိပ္စစ္သည္မ်ားအတြက္ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အထိမ္းအမွတ္ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းတစ္ခုု မန္းေလးနန္းတြင္း ေဆာက္လုပ္ရန္ စီစဥ္ခဲ့သည္။

သိုရာတြင္ ေမၿမိဳ႕ဘုရင္ခံ အိမ္ေတာ္တည္ေဆာက္ၿပီးေနာက္ ဘုရင္ခံမ်ား ဘုရား၀တ္ျပဳရန္အတြက္ အေဆာက္အဦး တစ္ခုလိုအပ္သျဖင့္ မူလကမ္းေလးနန္းတြင္ တည္ေဆာက္မည့္ အစီအစဥ္ကိုပယ္ဖ်က္ၿပီး ေမၿမိဳ႕ဘုရင္ခံအိမ္ေတာ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အနီးတြင္ တည္ေဆာက္ရန္ေရြခ်ယ္ခဲ့သည္။

ဘုရားရွိခိုေက်ာင္းအမည္မွာ All Saints Church ျဖစ္သည္။ ၁၉၁၂ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၃) ရက္ေနတြင္ ဘုရားရွစ္ခိုးေက်ာင္း၏ အုပ္ျမစ္ကို ျမန္မာျပည္လက္ေထာက္ ဘုရင္ခံ ဆာဟာေဗးအဒမ္ဆင္ (Sir. Harvey Adamson) ခ်ေပးခဲ့သည္။

ျမန္မာျပည္သိမ္းပိုက္ရာတြင္ က်ဆံုးသူမ်ားအတြက္ ေအာက္ေမ ့ဖြယ္ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ တည္ေဆာက္ခဲ့သည္ဟု အဂၤလိပ္လိုအဓိပၸါယ္ ရသည့္ ကမၸည္းေက်ာက္စာ ေရးထိုးထားသည္ ကိုေတြ႕ရသည္။ ဘုရာရွိခိုးေက်ာင္ပံုစံမွာ လက္ရာေျမာက္ၿပီး ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ားစိတ္၀င္စားၾကသည္။ ဘုရားေက်ာင္းပံုစံကို အဂၤလိပ္အစိုးရ၏ အတုိင္ပင္ခံ ပိသုကာ အင္ဂ်င္နီယာ (Mr.Seton Morris) ဆိုသူကေရးဆြဲခဲ့သည္။

ယခုအခါ သန္႔ရွင္းသူေပါင္းဘုရားေက်ာင္း အမည္ျဖင့္ျပင္ဦးလြင္ ေနခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္မ်ားကတက္ေရာက္ ၀တ္ျပဳလ်က္ရွိသည္။ ယခင္ Church Road ယခုဇီ၀က လမ္း ျပည္သူေဆးရံုႀကီးအနီးတြင္ တည္ရွိသည္။

ၿပီးပါၿပီ...

ေနာက္ထပ္ရွိဦးမယ္ထင္ပါသည္...

>>စာေရးသူ+ေမၿမိဳ႕ခ်စ္ေဆြ<<

ကိုရွမ္းကေလး ဆီသြားဖတ္လို႔ရပါတယ္

ေမြေန႔ဆိုတာ အိုပြဲပါ

ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ့္ေမြးေန႔ ျဖစ္လို႔ ဒီကဗ်ာေလးကို တင္လိုက္ပါတယ္...

ေမြေန႔ဆိုတာ အိုပြဲပါ

တစ္ႏွစ္တစ္ခါ၊ ေမြးေန႔ပါ၊ လူမွာေခၚရိုးရွိ၊၊

တကယ္ေျပာင္းတာ၊ ရုပ္နာမ္ပါ၊ ခႏၡာမျမဲသိ၊၊

ရုပ္နာမ္ဓမၼ၊မျမဲၾက၊ ခဏခဏေျပာင္းေန၏၊၊

ေသမင္းမွတ္တိုင္၊ ေနာက္တစ္တိုင္၊

ရင္ဆိုင္ေရာက္လာ၏၊၊

ေမြးေန႔ဆိုတာ၊ အိုပြဲပါ၊ ေသခ်ာညဏ္ျဖင့္ၾကည့္၊၊

အသက္ သိကၡာ၊ ၾကီးစရာ၊ လူမွာႏွစ္မ်ိဳးရွိ၊၊

အသက္ၾကီးရုံ၊ အားမစံု၊ အကုန္ေၾကာက္ရ၏၊၊

အသိမၾကြယ္၊ အက်င့္ကြယ္၊ အိုပယ္ျဖစ္သြား၏၊၊

အက်င့္သိကၡာ၊ ႀကီးမွာသာ၊ မွန္စြာစိတ္ေအး၏၊၊

ႀကီးေလ လွေလ၊ ေအးျမေပ၊ လူေတြခ်စ္ၾက၏၊၊

အသိမွန္ကန္၊ ကိုယ့္ဖို႔က်န္၊ ဧကန္စိတ္ေအ၏၊၊

တိပိဋက ေယာဆရာေတာ္

ၾကြားရဦးမယ္....

ကၽြန္ေတာ့္ေမြးေန႔မွာ ဒါနျပဳဖို႔ ဆီစဥ္ေနတာ...

..:: ဒါနျပဳမဲ့ တာရား CD မ်ား ::..

အင္...အစက ဒီေန႔ Toa Payaoh ေက်ာင္းမွာေဝမလို႔

ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္မွာက ၈ ရက္ ၈ လ ဆိုေတာ့ လူနည္းနညး္ရွဳပ္လို႔ ေနာက္ၾကံဳေတာ့မွဘဲ ေဝေတာ့မယ္...

ၾကြာရတာ အားမရွိလိုက္တာ....

ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔

ဒီေန႔ဟာ ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔ ျဖစ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္၏ အိမ္ စဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းတင္ထားတဲ့
Post အေဟာင္းေလးကို ျပန္တင္ေပးလိုက္တာပါ...

ေမတၲာႏွလံုး အလွဆံုး

ဤသာသနာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ၊
ကမၻာၾကီးကို လွေစသည္။

ျမန္မာ၌သာ၊ သာသနာ၊
ခိုင္မာျပည့္စံုသည္။

ဗုဒၡ၀ါဒ၊ ျမတ္ဓမၼေၾကာင့္၊
ကမၻာ႔အလယ္၊ ဂုဏ္ရည္ၾကြယ္၊
ခန္႔ထည္ (ထယ္) ျမန္မာျပည္။

ေမတၲာႏွလံုး၊ အလွဆံုးေၾကာင့္၊
ရႊင္ၿပံဳးၾကည္သာ၊ တို႔ျမန္မာ၊
ကမၻာကပင္ ေမာ္ၾကည့္သည္။

ဗုဒၡျမတ္စြာ၊ သာသနာေၾကာင့္၊
ကမၻာလည္းလွ၊ လူလည္းလွ၊
ေအးျမခ်မ္းသာသည္။

ေနာက္ဆံုးမွာကား၊ ျမတ္တရားသာ၊
ေထာက္တည္ရာ ၊ လူမွာ စြမ္းအားျပည့္ဝသည္။

တိပိဋက ေယာဆရာေတာ္

သမိုင္းဝင္ျဖစ္စဥ္ ျပင္ဦးလြင္ ( ၁၀ )

( ျပင္းဦးလြင္က သီေပါမင္း၏ အႏြယ္ေတာ္မ်ား ) ၏အဆက္

လင္းပင္မင္းသားႏွင့္ ေရနံသာခင္ခင္ႀကီးတို႔မွာ သားသမီး (၆) ေယာက္ ထြန္းကားခဲ့ရာတြင္

၁။ လင္းပင္ထိပ္တင္မႀကီး

၂။ လင္းပင္ထိပ္တင္ႀကီး

၃။ လင္းပင္ထိပ္တင္လတ္

၄။ လင္းပင္ထိပ္တင္မလတ္

၅။ လင္းပင္ထိပ္တင္ေထြး

၆။ လင္းပင္ထိပ္တင္မေထြး တို႔ ျဖစ္သည္။

လင္းပင္ထိပ္တင္မလတ္မွာ ေနာင္ေသာအခါ ၾသစေၾတလ်ားႏိုင္ငံသား ျပင္ဦးလြင္ ျမင္းၿပိဳင္ကြင္း ျမင္းဒိုင္ခ်ဳပ္ Mr. Herbert Bellamy ဆုိသူႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး ျပင္ဦးလြင္ (ယခု ျပင္ဦးလြင္ေဂါက္ကြင္းအနီ Rase View ေနအိမ္တြင္ ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၃၁ ခုႏွစ္တြင္ လင္ပင္မင္းသားႀကီးႏွင့္ ေရနံသာခင္္ခင္ႀကီးတို႔က အသက္ႀကီးမွ ကေလးရသည္၊ နတ္က ေပးေသာ ကေလးျဖစ္သည္ဟုဆုိကာ လင္ပင္ထိပ္တင္မလတ္၏သမီးကို ရတနာနတ္မယ္ ဟု အမည္ေပးခဲ့သည္။

ရတနာနတ္မယ္၏ အဂၤလိပ္အမည္မွာ John Rose Bellamy ျဖစ္သည္။ ျပင္ဦးလြင္ စိန္မိုက္ကယ္ အမ်ိဳးသမီး အထက္တန္းေက်ာင္း (ယခု အထက ၄) ေက်ာင္းတြင္ အထက္တန္းအထိ ပညာသင္ၾကားခဲ့သည္။ ျမင္းစီရာတြင္လည္း ထူခၽြန္သူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ရုပ္ရည္ရႈပကာမွာ တင့္တယ္ေခ်ာေမာၿပီး အရပ္ေမာင္း ေထာင္းေထာင္း ေမာင္းေမာင္း ထည္ဝါခံ့ညားသျဖင့္ ျပင္ဦးလြင္သာမက မင္းစိုရာဇာ အသိုင္းအဝန္း တြင္ပါထင္ရွားခဲ့ေလသည္။

လင္းပင္မင္းသားႏွင့္ ေရနံသာခင္ခင္ႀကီး

ရတနာနတ္မယ္

( ျပင္းဦးလြင္က သီေပါမင္း၏ အႏြယ္ေတာ္မ်ား ) ဤတြင္ၿပီးပါၿပီ ။ ။

ဆက္ပါဦးမည္......

>>စာေရးသူ+ေမၿမိဳ႕ခ်စ္ေဆြ<<

ကိုရွမ္းကေလး ဆီမွရယူသည္

သမိုင္းဝင္ျဖစ္စဥ္ ျပင္ဦးလြင္ ( ၉ )

( ျပင္းဦးလြင္က သီေပါမင္း၏ အႏြယ္ေတာ္မ်ား ) ၏အဆက္

၁၈၈၆ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ ( ေန႔တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား ၿပီးအပိုင္သိမ္းၿပီးေၾကာင္း သီေပါမင္း၏ ပိုင္နက္အားလံုးသည္ ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံ ၀ိတိုရိယဘုရင္မႀကီး၏ ပုိင္နက္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အိႏၵိယဘုရင္ခံခ်ုဳပ္က အခါအားေလွ်ာ္စြာ ခန္႔ထားေသာ အရာရွိမ်ားမွတစ္ေဆင့္ အုပ္ခ်ဳပ္္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဘုရင္ခံခ်ဳပ္ ေလ့ာဒပ္ဖရင္က ေၾကညာလိုက္ေလသည္။

သီေပါမင္းအား ျမန္မာထီးနန္းမွ အဂၤလိပ္တို႔ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားျခင္း ႏွင့္အတူ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ ျပတ္စဲသြားခဲ့သည္။ ျမန္မာဘုရင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္လည္း ပ်က္စီးေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့သည္။ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးလည္း ဆံုးရႈံးသြားခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္တကြ ျပည္ေထာင္စုသား အားလံုးတို႔လည္း ၿဗိတိသွ်တို႔၏ ကၽြန္ဘ၀သို႔ က်ေရာက္သြားၾကရေလေတာ့သည္။

သီေပါမင္း နတ္ရြာစံၿပီေနာက္ သမီးေတာ္(၄)ပါးအနက္ တတိယသမီးေတာ္ အရွင္ထိပ္စုျမတ္ဘုရားသည္ ျပင္ဦလြင္၌ လာေရာက္ေနထိုင္ခဲ့သည္။ တတိယသမိေတာ္တြင္ တစ္ဦးတည္းေသာသမီီးျဖစ္သူ ထိပ္စုႀကီးဘုရားကုိ စတုတၳသမီေတာ္ အရွင္ထိပ္စုျမတ္ဘုရားကေလးႏွင့္ ဦးကုိကုိႏိုင္၏ တတိယသားေတာ္ ေတာ္ဘုရား ႏွင့္စုလ်ားရစ္ပတ္ခဲ့သည္။

ေတာ္ဘုရားမွာယခုအခါ သက္ေတာ္ (၈၅) ႏွစ္ရွိၿပီး၊ ႏွစ္ရွိၿပီး၊ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕၊ သစ္ေတာလမ္း၊ အိမ္အမွတ္(၁၃၃)၊ သစ္ေတာလမ္း၊ ငါးပါးသီလသတ္သတ္လြတ္ ဘံုေက်ာင္းႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ မိသားစုႏွင့္အတူ ေနထိုင္လ်က္ရွိသည္။

အဂၤလိပ္တို႔သည္ ျပည္ၿမိဳ႕ကုိ တိုက္ခိုက္သိမ္းပုိက္ၿပီး ေသာအခါ ျမန္မာ့နန္းတြင္း အရႈပ္အေထြးမ်ား ေပၚေပါက္လာသည္။ ပုဂံမင္း၏ ညီ၀မ္းကြဲေတာ္သူ မင္းတုန္မင္းသားသည္ စစ္ကုိ မလိုလားသူျဖစ္သည္။ အိႏိၵယဘုရင္ခံခ်ဳပ္ေလာ့ဒါ လဟိုဇိသည္ ကြန္မိုဒိုလင္းလတ္မွတစ္ဆင့္ ပုဂံမင္းထံသို႔ အဓိက အခ်က္ ၄ ခ်က္ပါေတာ ရာဇသံကုိ ေပးပို႕ေသာအခါ မင္းတုန္းမင္းက ထိုရာဇသံကုိ အထိုက္အေလွ်ာက္ ထားခဲ့ဖူးေလသည္။

ပုဂံမင္းသည္ အဂၤလိပ္တို႔ႏွင့္ စစ္တုိက္ရမည္မွာ မေရွာင္မလႊဲသာေသာ ကိစၥတစ္ရပ္ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ တစ္တုိင္းျပည္လံုး ကုန္ဆံုသည္အထိ အေလွ်ာ့မေပးဘဲတုိက္ခိုက္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေလသည္။ ထိုအေတာအတြင္း မင္းတုန္းမင္းသားႏွင့္ ကေနာင္မင္းသားတို ႔အေပၚ အမႈတစ္ခုေပၚေပါက္လာေလသည္။ ပုဂံမင္းသားငယ္ရြယ္စဥ္က အထိန္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ဟသၤာတၿမိဳ႕စားမိရႊဲ၏ ညီမ မိဘဲအိမ္ကုိ ဓာျပတို႔က ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ၾကသည္။

ထိုဓားျပမႈတြင္ မင္းတုန္းအိမ္ေတာ္ႏွင့္ ကေနာင္အိမ္ေတာ္မ်ားမွကၽြန္းေတာ္မ်ိဳးမ်ား တုိက္ခိုက္ရာ ပါသည္ဟု စြပ္စြဲၿပီးလွ်င္ မင္းတုန္းမင္းသား၏ စာေရး ငေပ၊ ကေနာင္မင္းသား၏ စားေရး ငႏွင္း၊ကြမ္းေရေတာ္ေခါင္း ငေရေအာင္တုိ႔ကို ေတာင္းဆုိေလသည္။ ဤသို႔ေတာင္းဆုိ စစ္ေဆးၿပီူလွ်င္ မင္းတုန္း-ကေနာင္ ညီေနာင္တုိ႔သည္ သူခိုးဓားျပေမြးသည္ဟု အမႈရွာသည္ကုိ ညီေတာ္ ကေနာင္မင္းသားက ေနာင္ေတာ္အားကင္းေလွ်ာက္ေလသည္။

မင္းတုန္း-ကေနာင္ညီေနာင္တို႔သည္ သာေးေတာ္သမီးေတာ္၊ ကိုယ္လုပ္မာင္းမ၊ေက်းေတာ္မ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးအေပါင္းတို႔ကုိ စုရုံုး၍ ၁၈၅၂ ခုႏွစ္အကုန္ေလာက္တြင္ ေနျပည္ေတာ္အမရပႈရမွ ထြက္ခြာ၍ ေရႊဘုိၿမိဳ႕သို႔သြားေရာက္ကာ ပုန္ကန္ျခားနားၾကေလသည္။ ထိုသို႔ မင္းတုန္း-ကေနာင္ညီေနာင္တို႔ ေနာင္ေတာ္ပုဂံမင္းအား ပုန္ကန္ျခားနားၿပီး ေနျပည္ေတာ္ အမရပႈရကုိ တိုက္ခိုက္ရာ ၁၈၅၃ ခုႏွစ္တြင္ ေအာင္ေတာ္မႈေလသည္။

လႊတ္ေတာ္၌ ၾသဇာႀကီးမားေသာ မေကြးမင္းႀကီးကလည္း ပုဂံမင္း၏ အရည္အခ်င္းကုိ သေဘာမက်သျဖင့္ မင္းတုန္းမင္းသားအား နန္းတင္လုိက္ေလသည္။ မင္းတုန္းမင္းသားသည္ ၁၈၅၃ ခု၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ နနး္တက္သည္။ ေနာင္ေတာ္ ပုဂံမင္းသားအား သတ္ျဖတ္ျခင္းမျပဳဘဲ စည္းစိမ္ႏွင့္တကြ ေကၽြးေမြး ေစာင့္ေရွာက္ထားသည္။ ပုဂံမင္းသည္ တူေတာ္သီေပါမင္းလက္ထက္ ၁၈၈၈ခုႏွစ္တြင္ နတ္ရြာစံသည္။
၁၈၆၈ ခု၊ ၾသဂုတ္လတြင္ ျမန္မာ့နန္းေတာ္ႀကီးတြင္ ႀကီးမားတုန္လႈပ္ ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္္ရာေကာင္းေသာ ပုန္ကုန္မႈႀကီးတစ္ရပ္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေလသည္။ ထိုပုန္ကန္ ျခားနားမႈမွာမင္းတုန္းမင္းႏွင့္ မင္တုန္းမင္း၏ ညီေတာ္ ကေနာင္မင္းသားကို ပါပုန္ကန္ျခားနားျခင္း ျဖစ္ေလသည္။

ကေနာင္မင္းသားသည္ မင္းတုန္းမင္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရိွေအာင္ ဦးေဆာင္တိုက္ခိုက္ေပးခဲ့သျဖင့္ အိ္မ္ေရွ႕မင္းသားအျဖစ္ အပ္ႏွင္းထားျခင္း ခံရရုံသာမကေသးဘဲ၊ ဘုရင့္တပ္မေတာ္၏ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ အျဖစ္လည္း တာ၀န္ယူရေလသည္။

ကေနာင္မင္းသားသည္ ၁၈၆၈ ခုႏွစ္ ေန႔ ႏွစ္ခ်က္တီးအခ်ိန္နန္းေျမဘံုသာစံနန္းဘက္ လႊတ္ေတာ္အနီး တဲႀကီးတြင္စံေနခိုက္ မင္းတုန္းမင္းက ကေနာင္မင္းသားအား အိမ္ေရွ႕မင္းသားအျဖစ္ ေပးသည္ကုိ မေက်နပ္ေသာ တူေတာ္ျမင္ကြန္းမင္းသားႏွင့္ ျမင္းခံုတုိင္မင္းသားတို႔၏ တုိက္ခုိက္မႈကို ရုတ္တရက္ ခံလုိက္ရျခင္းျဖစ္သည္။

အိ္မ္ေရွ႕စံ ကေနာင္မင္းသားအား ျမင္ကြန္-ျမင္းခံုတုိင္တို႔၏ လက္ရုံျဖစ္ေသာ ငျဖဴသီးက လုပ္ၾကံ သတ္ျဖတ္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ျမင္ကြန္းႏွင့္ ျမင္းခံုတိုင္တို႔သည္ ခမည္ေတာ္ မင္းတုန္မင္းအား သတ္ျဖတ္ရန္အလာတြင္ မင္းတုန္းမင္းသည္ စားဖိုးေဆာင္မွ ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္သြားေလသည္။

ျမင္ကြန္းႏွင့္ ျမင္းခံုတိုင္တို႕သည္ အေရးရႈံနိ္မ္ေသာ အခါၿဗိတိသွ်ပိုင္နက္ အတြင္းသို႔ေျပး၍ ခုိ၀င္သြားေလသည္။ ညီေတာ္ျမင္းခံုတုိင္မင္းသား ငွက္ဖ်ားေရာဂါျဖင့္ အနိစၥေရာက္ေသာအခါ ေနာင္ေတာ္ျမင္ကြန္းသည္ အေရွ႔႕ဘက္တစ္လႊားသို႔ ကူး၍ရွမး္ျပည္ႏွင့္ ကရင္နီနယ္တြင္ အေရးရႈံနိမ္၍ ေအာက္ျမန္မာျပည္အဂၤလိပ္တို႔ လက္ထဲသို႔ ျပန္ေရာက္ေသာအခါ ျမင္ကြန္းမင္းသားအား ဖမ္းဆီး၍ အိႏိၵယျပည္သို႔ ပို႔လိုက္ေလသည္။ အိမ္ေရွ႕စံ ကေနာင္မင္းသား လုပ္ၾကံခံရခ်ိန္တြင္ ကေနာင္မင္းသား၏ သားေတာ္လင္းပင္မင္း သားမွာ သက္ေတာ္အားျဖင့္ ခုနစ္သားအရြယ္တြင္ျဖစ္သည္။

ခမည္းေတာ္ ကေနာင္မင္းသားကုိ ျမင္ကြန္ႏွင့္ ျမင္းခုန္တို႔က ဓားျဖင့္လည္ပင္းကုိ္ ပုိင္းျဖတ္လုိက္ခ်ိန္တြင္ လင္းပင္မင္းသားက မင္းသားကေလးမွာ ေဘးတြင္ရွိေနသျဖင့္ ကေနာင္မင္းသား၏ ဦးေခါင္းမွာ စိန္နားေတာင္းျဖင့္ နန္းၾကမ္းျပင္တြင္ တစ္ေန႔လံုး မ်က္ေတာင္ခတ္ေနသည္ကို ကုိယ္တိုင္ေတြ႔ျမင္ လိုက္ရေလသည္။

လင္ပင္မင္းသားသည္ ခမည္ေတာ္ လုပ္ၾကံသတ္ ျဖတ္ခံရပံုႏွင့္ ပတ္သက္၍ တစ္ေန႔မွမေမ့။ ထိုေၾကာင့္ျမင္ကြန္ႏွင့္ ျမင္ခံုတိုင္တို႔ကုိ ျပန္လည္လက္စားေခ်ရန္ အသက္ရလာေသာအခ်ိန္ ၁၂၃၅ခုႏွစ္တြင္ ရွမ္းျပည္သို႔ ထြက္ခြာလာၿပီး၁၂၄၁ခုႏွစ္ တြင္ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ားကုိ စည္းရုံသိမ္းသြင္း ႏုိင္ခဲ့ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လင္းပင္မင္းသား၏ အသက္မွာ ၂၂ ႏွစ္ခန္႔သာ ရွိေသးသည္။

မႏၱေလးေနျပည္ေတာ္မွာ သီေပါမင္းႏွင့္ စုဖုရားလတ္တို႔ကို အဂၤလိပ္တို႔ ဖမ္းဆီးေခၚ ေဆင္သြားၿပီး ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုး သူ႔ကၽြန္ဘ၀က်ေရာက္သြားသည္ကုိ သိေသာအခါ အဂၤလိပ္တို႔ကို တုိက္ထုပ္ရန္အတြက္ မိုးနဲေစာ္ဘြားႀကီးတပ္ႏွင့္ ပူေပါင္း၍ ရွမ္းျပည္ကုိ တိုက္ခိုက္သိမ္းပုိက္ရန္ စစ္ခ်ီလာေသာ အဂၤလိပ္တို႔အား ရြတ္ရြတ္ခၽြံခၽြံ ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ ႏိုင္ခဲ့ေလသည္။

အဂၤလိပ္တုိ႔က ေနာက္ဆံုးတြင္ လင္းပင္မင္းသား၏ တပ္ကုိ ေခ်မႈန္းႏိုင္ျခင္းမျပဳႏို္င္သျဖင့္ ရပ္ ေစာ္ဘြားႀကီးႏွင့္တကြ အဂၤလိပ္အရာရွိမ်ားက မင္းသားအား ေခ်ာ့ေမာ့ျဖားေယာင္း၍ အထက္ျမန္မာႏို္င္ငံကို လည္းသိမ္းၿပီးပါၿပီ၊ ယခု ရွမ္းျပည္နယ္ကုိလည္းမင္းသားက အပ္ပါဟူု အႀကိမ္ႀကိမ္ေတင္းပန္၍ မင္းသားကုိလည္းထီနန္းျပန္ေပးမည္ဟု လိမ္လည္လွည့္ပတ္ ေျပာဆိုရာတြင္ မင္းသားကယံုၾကည္မိၿပီး အဂၤလိပ္အစိုးရႏွင့္ မင္းသားတို႔စစ္ေျပၿငိမ္းေရးစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၾကေလသည္။
အဂၤလိပ္တို႔သည္ လင္းပင္မင္းသားအား ေအာင္ျမင္စြာ ျဖားေယာင္းႏုိင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ရန္ကုန္သို႔ ေခၚေဆာင္လာၿပီး ထိုမွတစ္ဆင့္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ ဘဂၤလားသို႔ ပုိေဆာင္လိုက္ေလသည္။

ဘဂၤလားတြင္ ႏွစ္အတန္ၾကာ ေနထိုင္ၾကရေသာအခါ မင္းသားႀကီးကျမန္မာႏိုင္ငံသို ျပန္ခ်င္သည္ဟု ဆိုရာ၊ အဂၤလိပ္အစုိးရက မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျပန္ခ်င္သနည္းဟု လိမၼာပါးနပ္စြာေပးျမန္းခဲ့ရာ၊ ကၽြႏု္ပ္၏ ၾကင္ယာေတာ္ေလာင္းအား သြားေရာက္လက္ထပ္ခ်င္ပါသည္ဟု ေျပာၾကားသည္။

အဂၤလိပ္အစုိးရကၾကင္ယာေတာ္မည္သူျဖစ္သနည္းဆိုရာ လင္ပင္မင္းသားမွာမည့္သို ျပန္ေျဖရမည္မသိ ျဖစ္သြားသည္း မင္းသားသည္ မႏၱေလးေနျပည္ေတာ္မွ ထြက္ခြာလာခ်ိန္တြင္ ၁၅ ႏွစ္သားေက်ာ္ ပတ္၀န္းက်င္သာ ရွိေသး၍ ခ်စ္သူရည္းစား ဘယ္မွာရွိမည္နည္း။ သို႔ေသာ္ နန္းတြင္းတြင္ အမ်ားေျပာၾကားေနၾကေသာ ေရနံသာခင္ခင္ႀကီး မင္းသမီး ခံ့ညားေခ်ာေေမာေၾကာင္း ၾကားသိခဲ့ရဖူသည္။ သူကုိယ္တုိင္ ျမင္ေတြ႔ဖူးျခင္းမရွိ။

အဂၤလိပ္တို႔သည္ ေရနံသာခင္ႀကီးကုိ ရွာၿပီးဘဂၤလားသို႔ ပို႔ခဲ့သည္။ လင္းပင္မင္းသားႏွင့္ လက္ထပ္ရမည္ ဆုိသည္ကုိလည္းႀကိဳတင္မသိခဲ့ရ၊ မလိမ့္တစ္ပတ္ေခၚေဆာင္လာသျဖင့္ မေက်နပ္ျဖစ္ၿပီး ေဒါသထြက္ခဲ့ေလသည္။

ထိုအခါလင္ပင္မင္းသားကေရနံသာခင္ခင္ႀကီးအား မိမိအေနျဖင့္ ျမန္မာျပည္သို ျပန္ခ်င္သျဖင့္ အေၾကာင္းရွာမရျဖစ္ေနသျဖင့္ မင္းသမီ၏အမည္ကုိ အလြဲသံုးစားျပဳမိေၾကာင့္ ေတာင္းပန္သျဖင့္ မင္းသမီးလည္း ေက်နပ္ကာသေဘာတူလိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္ လင္းပင္မင္းသားႏွင့္ ေရနံသာခင္ခင္ႀကီးတို႔၏ မဂၤလာပြဲကို မႏၱေလးမွ စိန္ေဗဒါကုိယ္တုိင္
ပါ၀င္ေသာ စိန္ေဗဒါဆိုင္း၀ိုင္းျဖင့္ က်င္းပခဲ့ေလသည္။

ဆက္ပါဦးမည္......

>>စာေရးသူ+ေမၿမိဳ႕ခ်စ္ေဆြ<<

ကိုရွမ္းကေလး ဆီမွရယူသည္

သမိုင္းဝင္ျဖစ္စဥ္ ျပင္ဦးလြင္ ( ၈ )

ျပင္းဦးလြင္က သီေပါမင္း၏ အႏြယ္ေတာ္မ်ား

အဂၤလိပ္တို႕သည္ ေအာက္ျမန္မာႏိုင္ငံကို ၁၈၅၂ ခုႏွစ္တြင္ အၿပီးအပိုင္ သိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ အထက္ျမန္မာႏိုင္ငံကို သိမ္းပိုက္ရန္အတြက္ အဂၤလိပ္စစ္တပ္သသည္ သရက္ညၿမိဳ႕၌ ၁၈၈၅ ခုႏွစ္တြင္ စုစည္းခဲ့ၾကသည္။ အဂၤလိပ္စစ္တပ္သည္အေျမာက္မ်ားႏွင့္ ေျခလ်င္တပ္မ်ားကို ေဖာင္ေပၚတင္ကာ၊ ထိုေဖာက္မ်ားကို မီးသေဘၤာမ်ားျဖင့္ဆြဲၿပီး ခ်ီတက္လာၾကသည္။

ႏို၀င္ဘာလ (၁၄)ရက္ေန႔တြင္ သရက္ႏွင့္မင္းလွၾကားတြင္း ျမန္မာသေဘၤာမ်ားကို အဂၤလိပ္တို႔ဘက္မွ ဧရာ၀တီႏွင့္ကသရင္း သေဘၤာႏွစ္စင္းမွ တိုက္ခိုက္၏။ ျမန္မာိလက္ေအာက္တြင္ အမႈထမ္းေနေသာ အီတာလ်ံလူမိ်ဳး ကိုမိုတိုသည္သေဘၤာကို စြန္႔ခြာ၍ ထြက္ေျပးေလသည္။ ျမန္မာသေဘၤာကို စြန္႔ခြာ၍ ထြက္ေျပးေလသည္။

ျမန္မာသေဘၤာေပၚမွ ျမစ္ေၾကာင္းပိတ္ဆို႔ေရး အစီအစဥ္ျပေျမပံုတစ္ခုကို အဂၤလိပ္တို႔ ရရွိသြားသည္။ ထိုေၾကာင့္ အဂၤလိပ္မ်ားသည္ ဧရာ၀တီျမစ္ရိုး မည္သည့္ေနရာမ်ား၌ ေရေၾကာင္းပိတ္ဆို႔မႈမ်ားျပဳလုပ္ရန္ ျမန္မာမ်ားဘက္မွ စိုင္းျပင္းထားသည္ကို ေကာင္းစြား သိရွိခြင့္ ရရွိသြားေလသည္။

သို႔ျဖင့္္ အဂၤလိပ္တို႔သည္ မည္သည့္ေနရာ၌ တိုက္ပြဲျပင္းထန္မည္။ မည္သည့္ေနရာတြင္
တုိက္ပြဲျပင္းထန္မည္မဟုတ္ဆိုေသာအခ်က္မ်ားကိုႀကိဳတင္သိရွိထားေလသည္။
ဧရာ၀တီျမစ္ေၾကာင္းအတိုင္း ဆန္တက္သြားၾကေသာ အဂၤလိပ္တပ္မ်ားသည္ မင္းလွတြင္ ျမန္မာတပ္မ်ားႏွင့္ အႀကီးအက်ယ္ တိုက္ခိုက္ၾကရ၏ ေညာင္ဦးတြင္လည္း အနည္းငယ္ တိုက္ခိုက္ၾကရ၏ တုိက္တိုင္းပင္ေခတ္မီလက္နက္ကိုင္ေဆာင္ထားေသာအဂၤလိပ္တ ပ္မ်ားက အေရးသာေသာေၾကာင့္ ေရွသို ဆက္လက္ခ်ီတက္ၿမဲခ်ီတက္သြားၾကသည္ ႏို၀င္ဘာလ (၂၅) ရက္ေန႔တြင္ျမင္းျခံသို႔ ဆုိက္ေရာက္ခဲ့ေလသည္။
ႏို၀င္ဘာလ(၂၈ ရက္ေန႔၊ နံနက္ (၁၀) နာရီ အခ်ိန္တြင္ အဂၤလိပ္တမ္မ်ားသည္မႏၱေလးသို႔ ဆိုက္ေရာက္လာၾကၿပီး ပရင္းဒါဂပ္သည္ ကင္း၀န္မင္းႀကီးအားမိမိထံလာေရာက္ေတြ႕ဆံုရန္ ေခၚဝင္ခဲ့သည္။

သိုေသာ္ကင္း၀န္မင္းႀကီးအခ်ိန္မီေရာက္လာျခင္းမရွိေသာေ ၾကာင့္သေဘၤာမ်ားေပၚမွအဂၤလိပ္စစ္တပ္
မ်ားသည္ ကုန္ေပို႕ဆင္းကာ ဘင္ခရာအစံုအလင္ တီးမႈၿပီး၊ နံေဘး၀ဲယာမွၾကည့္ရႈေနၾကသည့္ မႏၱေလးၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သူမ်ားၾကားမွမႏၱေလးနန္းေတာ္ႀကီးရွိရာသို႕ ခ်ီတက္သြားၾက၏။

ထိုတပ္မ်ား၏ ေရွ႕မွေနျပီး ကာနယ္စေလဒင္၊ ကာနယ္စေလဒင္၏ စကားျပန္ျဖစ္သူ မစၥတာနယ္ေကာလက္ႏွင့္ ဧရာ၀တီ မီးသေဘၤာကုမၸတီမွ ကပၸတိန္ေမာ္ဂန္တို႔ လိုက္ပါလာၾကသည္။
ေမာ္ဂန္မွွာ မႏၱေလးနန္းၿမိဳ႕ေတာ္ အတြင္းပိုင္း၌ မည္သည္႔အရာမ်ား ၇ွိသည္ကို ေကာင္စြာသိေသာ ေနရာကၽြမ္းက်င္သူ ျဖစ္ေသာေၾကာင႔္ျဖစ္သည္။

နန္ေတာ္ႀကီး၏ အေရွဘက္တံခါးမွေန၍ ကင္း၀န္မင္ႀကီးက ကာနယ္စ ေလဒင္အားဆီႀကိဳသည္။
ကင္း၀န္းမင္းႀကီးက စစ္တပ္မ်ားကုိ မူကားနန္းေတာ္သို႔ ၀င္ခြင့္ေပးရန္ မသင့္ေၾကာင္း ေျပာေသာေၾကာင့္ ကာနယ္စေလဒင္သည္ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ ပရင္ဒါဂပသိသာရန္ တံခါး၀တြင္ စာတစ္ေစာင္းေရးၿပီး ထားခဲ့၏။

ျမန္နန္းျပားသာဒ္ေတာ္ႀကီးအတြင္းသို႔ ကာနယ္စေလဒင္ႏွင့္ ကင္း၀န္မင္းႀကီးတို႔ ဆိုက္ေရာက္္သြားေသာအခါ၌ သီေပါမင္ (၁၈၇၈-၁၈၈၅)ႏွင့္ စုဖုရားလတ္တုိ႕သည္ သီဟာသနရာဇပလင္ေပၚတြင္ ယွဥ္တြဲရွိေနၾကသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။

ျမန္မာစစ္သားအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ၀န္းႀကီးအခိ်ဳ႕လည္း ၀ပ္ၿပီးခစား ေနၾကသည္။ဖိနပ္ကုိလည္း မခၽြတ္၊ တုပ္ကြရိုက်ိဳးျခင္းလည္း မရွိေတာ့ဘဲမားမားမတ္မတ္ႀကီး ၀င္ေရာက္လာေသာ ကာနယ္စေလဒင္ထံတြင္ သီေပါမင္းအညံ့ခံရေလေတာ့သည္။
သို႔ေသာ္လည္း အဂၤလိပ္တပ္မ်ား ေခၚေဆာင္ရာသို႔ ခ်က္ခ်င္းလိုက္ပါႏုိင္ျခင္း မျပဳဘဲ ေနာက္တစ္ေန႔မွ ေခၚေဆာင္သြားရန္ စီစဥ္ထားေလသည္။

ေနာက္တစ္ေန႔တြင္သီေပါမင္းမင္းအားျမစ္ဆိပ္(ေဂါ၀ိန္ဆိပ္)သေဘၤာမ်ားရွိရာသို႔ေခၚေဆာင္သြားရာ၌
ပထမဆံုး အဂၤလိပ္စစ္ဗိုလ္္ခ်ဳပ္ ပရင္ဒါဂပ္၊ ထိုေနာက္ အဂၤလိပ္ အလံေတာ္၊ ထို႔ေနာက္ အဂၤလိပ္ေျခလ်င္တပ္သားမ်ား၊ ထို႔ေနာက္ တိုင္းတားမင္းႀကီး၊ ထို႔ေနာက္ထီးျဖဴေလးစင္းစိုက္ေသာဗိရုိလွည္း၌ သီေပါမင္း၊ စုဖုရားလတ္၊
ဆင္ျဖဴရွင္္မိဖုရားႀကီးတို႔ကုိ တင္ကာ ေနာက္မွ အဂၤလိပ္စပ္သားမ်ားက ဘင္ခရာမ်ားကို တီးမႈတ္ကာ ေဆာင္ယူသြားၾက၏။

သီေပါမင္းပါေသာ ဗီရိုလွည္းအား ေသနတ္လွံစြပ္ကုိင္ အဂၤလိ္ပ္စစ္သားမ်ား ၀န္းရံထားၾက၏။ မႏၱေလးမွ သီေပါမင္းအား သူရိယဟုေခၚေသာ ဧရာ၀တီ ဖလုပ္တီးလားပိုင္ သေဘၤာေပၚ သို႔တင္ကာ ရန္ကုန္သုိ႔ ေခၚေဆာင္သြားေလသည္။

ရန္ကုုန္သို႔ ေရာက္ရွိေနေသာအခါ၌ ကန္နင္း (ဃေညညငညါ) ပင္လယ္ကူး သေဘၤာတစ္စင္းေပၚ သို႔ တင္ကာ ပထမ အိႏၵိယျပည္ အဒရပ္ၿမိဳ႕သို႔ ေဆာင္ယူသည္။ ထိုေနာက္ ဘံုေဘနယ္ ရတနာဂီရိၿမိဳကတြင္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ျဖင့္ ထားေလသည္။ ၁၉၁၆ ခုႏွစ္တြင္ ရတနာဂီရိၿမိဳ႕၌ သီေပါမင္း နတ္ရြာစံၿပီးေနာက္ စုဖုရားလတ္အား ရန္ကုုန္သိုု႔ ျပန္လည္သြားေရာက္ ေနထိုင္ခဲ့သည္။

၁၂၈၇ ခု၊ နတ္ေတာ္လဆန္း(၁၀)ရက္ေန႔တြင္နတ္ရြာစံေသာေၾကာင့္ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ေတာ္ဘက္၊
ကန္ေတာ္မင္ ပန္းျခံအတြင္းတြင္ သၿဂႋဳဟ္ခဲ့ေလသည္။

ဆက္ပါဦးမည္......

>>စာေရးသူ+ေမၿမိဳ႕ခ်စ္ေဆြ<<

ကိုရွမ္းကေလး ဆီမွရယူသည္

သမိုင္းဝင္ျဖစ္စဥ္ ျပင္ဦးလြင္ ( ၇ )

၂၀၀၁ ခုႏွစ္ကလြပ္လပ္ေရေအာင္ေစတီ(ဇိနမာရ္ေအာင္ဘုရား) ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ဦး၀င္းေဖလႈဒါန္းေသာ ေၾကးဆင္းတုေတာ္၏ လက္ယာဘက္ တံေတာင္ဆစ္တြင္ ပ်ားစြဲၿပီးေနာက္ ေစတီေတာ္ ဘက္စံုဖြံ႕ၿဖိဳးေရးမ်ား တိုးတက္လာခဲ႕သည္။

ေက်ာက္ေတာင္ရပ္၊လြပ္လပ္ေရးေစတီ၊ျပင္ဦးလြင္။

ေမၿမိဳ႕ မဟာေသာဘိတရာမေက်ာင္းတိုက္ရွိ လြန္ခဲ႔ေသာ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာခန္႔က ေတြျမင္ရသည္႔ ေအာင္ေျမဘံုသာ ေစတီေတာ္။

ေအာင္ေျမဘံုသာ ေစတီေတာ္။(၂၀၀၀)ခုႏွစ္။

ေမၿမိဳ႕ေရာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း

၁၉၀၇ ခုႏွစ္က ေမၿမိဳရွိ ခ်င္းေသနပ္ကိုင္ တပ္ရင္း

ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕ လြပ္လပ္ေရးေက်ာက္တိုင္ (၁၉၅၉) အားမဖ်က္မီကေတြရစဥ္။ စာေပခရီးသည္မ်ား ၀ဲ-ယာ ဦးခင္ေမာင္း၀င္း၊ရဲေဘာ္ေနေအာင္၊လူထု ဦးလွ၊ ဒီဆူဆာ ဦးခင္ေဇာ္၊ ေမၿမိဳ႕ခ်စ္ေဆြ၊ဆရာဦးသုခ

၁၈၉၉ ခုႏွစ္က ေမၿမိဳ႕ေစ်း

ၿမိဳ႕မေစ်းႀကီး မဖ်က္မီကပံု

၁၉၉၅ခုႏွစ္။ေအာက္တိုဘာလတြင္ ၿမိဳ႕မေစ်းႀကီးအား ဖ်က္ၿပီေနာက္ ေတြ႔ရပံု

မႏၱေလး ၿမိဳ႕မတူရိယာအဖြဲ႕ႏွင္႔ေခတ္ၿပိဳင္ ေမၿမိဳ႕ ယု၀ တူရိယာ အဖြဲ႕

ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕ လြပ္လပ္ေရးေက်ာက္တိုင္ (၁၉၅၉) အားမဖ်က္မီကေတြရစဥ္။

ေမၿမိဳ႕ ၁၉၆၁ ခု

ျပည္ခ်စ္ဘုရား

ျပည္ခ်စ္ဘုရားသမိုင္းကို ေကာင္းေကာင္းမသိပါဘူး... Cbox မွာ ကိုစိုးေဇယ်ထြန္းက (ျပင္ဦးလြင္က မဟာအံထုးကံသာအေၾကာင္း အေသးစိတ္သိလား) ဆိုလို႔ အေသးစိတ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး အနည္းစပ္ဆံုး ျဖစ္ေအာင္ ရွာေဖြတင္ျပထားတာပါ...

မဟာအံ့ထူးကံသာဆုေတာင္းျပည့္ေစတီေတာ္ (သို႔မဟုတ္) ျပည္ခ်စ္ဘုရား

တရုတ္ျပည္၌ ပူေဇာ္ရန္ စက်င္ေက်ာက္ သံုးတံုးအား မႏၲေလးၿမိဳ႕ ေက်ာက္ဆစ္တန္း၌ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ ထုလုပ္ပူေဇာ္ကာ မႏၲေလး လာရႈိး အေဝေျပး ကားလမ္းမွ တဆင့္ တရုတ္ျပည္သို႔ ပင့္ေဆာင္သည္။ ထိုရုပ္ပြားေတာ္ သံုးဆူအနက္ တစ္ဆူမွာ အႀကီးဆံုးျဖစ္သည္။ ပထမဦးစြာ အေသးႏွစ္ဆူကို ဦးစြာပင့္ေဆာင္ခဲ့ရာ လြယ္ကူေခ်ာေမြ႕႔စြာ ပင့္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ အႀကီးဆံုးအဆူ ကိုပင့္ေဆာင္ရာတြင္ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕ အထြက္ ေပြးေကာက္ ေရတံခြန္လမ္းခြဲ အနီးတြင္ ရုပ္ပြားေတာ္၏ ရင္ခြင္၌ အိပ္ေနေသာ ယဥ္ေနာက္လိုက္အား တစ္စံုတစ္ေယာက္က (ထ...ထ... အေရွ႕သြားအိပ္ အႏၲရယ္မ်ားတယ္ အေရွ့သြားအိပ္) ဟုေျပာသံေၾကာင့္ အေရွ႕ေျပာင္းအိပ္၍ ခဏအၾကာတြင္ ယာဥ္တိမ္းေမွာက္ခဲ့ရာ ယာဥ္မွာႏွစ္ပတ္ခန္႕လည္၍ တည္လွ်က္ၾကသည္။ ရုပ္ပြားေတာ္လည္း ေျမျပင္၌ ပက္လက္ေျမခေတာ္မူသည္။ ရုပ္ပြားေတာ္ကို ယာဥ္ေပၚ သို႕ျပန္တင္ရာ မ၍ပင္မရေတာ့ေပ။ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သာမ်ားႏွင့္ ခရီသြားမ်ား ဝင္ေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ရင္း လွဴဒါန္းခဲ့ေသာ အလွွဳေငြမ်ားမွာ ရုပ္ပြားေတာ္၏ ရင္ခြင္၌္ျပည့္လွ်ံေနသည္။ အနည္းအနားရွိ ရြာမွလူႀကီးမ်ားက ေဂါပက လူႀကီးအျဖစ္ တာဝန္ယူၿပီး အလွဴေငြမ်ားကိုသိမ္းဆည္ ခဲ့ၾကသည္။ ထိုအလွဴေငြမ်ားမွာ ရပ္အနည္ငယ္အတြင္း ရုပ္ပြားေတာ္၏ တန္ဖိုး တစ္ဝွက္ေက်ာ္ ရရွိခဲ့သည္။ ေဂါပကမ်ားႏွင့္ ဘုရားထုလုပ္သူတို႔ တိုင္ပင္ကာ မူလပိုင္ရွင္အား ဘုရား၏အလွဴေငြႏွင့္ ဘုရားထုလုပ္သူမိသားစုက တစ္ဝက္လွဴကာ ေလွ်ာ္ေပးခဲ့သည္။ ထိုအခါမွ ရုပ္ပြားေတာ္အား (၅.၆.၁၉၉၇) ရက္ေန႔က ပထမဆံုး ယာယီစံေက်ာင္းေဆာင္ေပၚသို႔ ေရႊေျပာင္း၍ ရခဲ့သည္။ မဟာအံထူးကံသာဘုရားႀကီး လက္ရွိေစတီေတာ္ တည္ထား ကိုးကြယ္သည့္ ေနရာတြင္ မံုေရြးမွ ဆရာေတာ္ ဦးပါေမာက အဓိဌာန္ ဝင္ၿပီး အတည္ၿပဳေပေတာ္မူသည္။ ထိုအခ်ဳိန္မွစ၍ ထိုေတာင္ကုန္းေပၚ၌ တည္ထားကိုးကြယ္ရန္ စီစဥ္ခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္ခန္႕က ကုန္းေပၚ၌ ေျပာင္းေရႊ႕ စံေတာ္မူခဲ့သည္။ ရုပ္ပြားေတာ္၏ ဘြဲ႕ေတာ္မွာ ျပည္ခ်စ္ဘုရား (သို႔မဟုတ္) မဟာအံ့ထူးကံသာ ဆုေတာင္းျပည့္ေစတီေတာ္ ျဖစ္သည္။

စာေရးသူ...

ေရႊျပည္ဦး

ပန္းပန္လ်က္ပဲ

ၫိုျပာျပာ လတာျပင့္ ေျခရင္း။
လႈိင္းတက္ရ ေဗဒါတက္၊ လႈိင္းသက္ရာဆင္း။

ဆင္းရလည္း မသက္သာ။
အုန္းလက္ေၾကြ ေရေပါေလာ၊ ေမ်ာစုန္လို႔လာ။
အဆင္းနဲ႔ အလာ၊ ေဗဒါမ အေတြး။
အုန္းလက္ေၾကြ သူနံေဘး၊ ေဆာင့္ခဲ့ရေသး။

ေဆာင့္ခဲ့လည္း မသက္သာ။
ေနာက္တစ္ခ်ီ ဒီတစ္လံုးက၊ ဖံုးလိုက္ျပန္ပါ။
ျမဳပ္ေလေပါ့ ေပၚမလာ၊ မေဗဒါ အလွ။
တစ္လံကြာ လႈိင္းအေၾကြ၊ ေပၚလိုက္ျပန္ရ။

ေပၚျပန္လည္း မသက္သာ။
ေခ်ာင္းအဆြယ္ ေျမာင္းငယ္ထဲက
ဘဲတြက္လို႔လာ။
ဘဲအုပ္မွာ တစ္ရာ ႏွစ္ရာ
ေဗဒါက တစ္ပင္ထဲ (တည္း)။
အယက္ အကန္ခံလို႔
ေဗဒါပ်ံ အံကိုခဲ၊ ပန္းပန္လ်က္ပဲ။ ။

ဆရာေဇာ္ဂ်ီ (ေဗဒါလမ္း ကဗ်ာစု)

သမိုင္းဝင္ျဖစ္စဥ္ ျပင္ဦးလြင္ ( ၆ )

ျပင္ဦးလြင္ ဓါတ္ပံုက႑ မဟာအံထူးကံသာဘုရားၾကီးအား ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ေပၚမွ ေျမခၿပီးေနာက္ (၅.၆၁၉၉၇) ရက္ေန႔က ပထမဆံုး ယာယီစံေက်ာင္းေပၚတြင္ အပူေဇာ္ခံစဥ္။

မဟာအံထူးကံသာ ဘုရားၾကီးအား ယာယီစံေက်ာင္းေတာ္ေပၚသို႔ ပင္႔ေဆာင္စဥ္။

မဟာအံထူးကံသာဘုရားၾကီး လက္ရွိေစတီေတာ္ တည္ထားကိုးကြယ္သည့္ ေနရာတြင္ မံုေရြးမွ ဆရာေတာ္ က အဓိဌာန္ ဝင္ၿပီး အတည္ၿပဳေပေတာ္မူသည္။

မဟာအံထူးကံသာဘုရားၾကီး လက္ရွိေစတီေတာ္ တည္ထားကိုးကြယ္သည္႕ေနရာ အဓိဌာန္ ဝင္ၿပီးအတည္ၿပဳေပေတာ္မူသည္႕ မတၱရာၿမိဳ႕နယ္၊ မံုေရြးမွ ဆရာေတာ္ ဦးပါေမာကၡ

မဟာအံထူးကံသာဘုရား ေစတီေတာ္ စတင္ တည္ေဆာက္ခဲ႔သည္ ျမင္ကြင္း (၂၃.၁၂.၁၉၉၇)

သမိုင္းဝင္ျဖစ္စဥ္ ျပင္ဦးလြင္ ( ၅ )

ျမန္မာမင္းလက္ထက္က ျပင္ဦးလြင္

ျမန္မာမင္းလက္ထက္က ျပင္ဦးလြင္ အပါအဝင္ဝက္ဝံ ၊ျပင္သာ(ျပင္စာ)၊ ဇီးပင္ႀကီး ရြာမ်ားတြင္ ေအာက္ပါရာထူးမ်ား ေပးၿပီး အဆင္႔ဆင္႔ အုပ္ခ်ဳပ္၍ အခြန္ေငြမ်ား ေပးေဆာင္ၾကရသည္။

(၁) ရြာအုပ္ႀကီး
(၂) ရာအိမ္မွဴးမ်ား
(၃) ဆယ္အိမ္မွဴးမ်ား

ထို႔ျပင္ ျပင္ဦလြင္ေဒသတြင္ ေအာက္ပါေဖာ္ျပပါ အမည္မ်ားျဖင့္ နယ္ခြဲ၍ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ ေစသည္။
(၁) ျပင္ဦးလြင္
(၂) လက္်ာ ေျခာက္ရြာ (ေတာင္)
(၃) လက်္ာ ေျခာက္ရြာ (ေျမာက္)

(၄) အုန္းခြန္ (အုန္းကြန္း)

အခြန္ေတာ္ေငြ ေကာက္ခံရာတြင္ ေက်းလက္ေတာရြာေန ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား၏ လယ္ယာကိုင္းကၽြန္းမွ ထြက္ရွိေသာ သီႏံွမ်ားအေပၚ ဆယ္ခိုင္တစ္ခိုင္ေကာက္ခံျခင္း၊ စပါးစိုက္ပ်ိဳးသူတို႔ထံမွ အခြန္ေတာ္အျဖစ္ စပါးတစ္ရာေပၚ၌ ေငြသားႏွစ္က်ပ္ ေကာက္ခံေလသည္။ ရြာအုပ္မ်ား၊ သူႀကီးမ်ားက ေက်းရြာလူထုထံမွ အမႈေသး၊ အမႈငယ္မ်ား တိုင္တန္းသည့္အခါ၌ (ကြမ္းဘိုး) ဟုေခၚေသာ အခြန္မ်ားကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ေကာက္ခံၾကသည္။

(၁၂၁၄) ခုႏွစ္ တပါင္းလဆန္း (၁၁) ရက္ေန႔တြင္ နန္းတက္ေတာ္မူေသာ မင္တုန္းမင္းတရားႀကီး လက္ထက္၌ အခြန္ေတာ္ေကာက္ခံေရးစနတ္ကို (၁၂၂၉) ခုႏွစ္မွ စတင္၍ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား၊ ဆင္းရဲသားတို႔ ထံမွ အခြန္ေတာ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ေကာာက္ခံေစျခင္း မျပဳေစဘဲ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးတစ္ေျပးညီစြာ သတ္မွတ္ထားသည့္ (သႆေမဓအခြန္ေတာ္) ကိုသာ စည္းၾကပ္ေကာက္ခံေစခဲ့သည္။

ျပင္ဦးလြင္ေဒသတြင္လည္း ထိုအခိ်န္က သႆေမစအခြန္ေတာ္ကို ေကာက္ခံခဲ့သည့္ အေထာက္အထား တစ္ခုကို ေတြ႕ရသည္။ ယခု မႏၱေလး-ျပင္ဦးလြင္ ကားလမ္း (၂၁) မိုင္စခန္းအနီတြင္ တည္ရွိေသာ ေညာင္ေပါရြာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွ ပဌမဆရာေတာ္သည္ သီေပါမင္းဘုရင္ႏွင့္ ငယ္စဥ္အခါက ကိုရင္ဘ၀တြင္ အတူတကြ စာျပန္ခဲ့ဖူးသည့္ ဆရာေတာ္ျဖစ္သည္။ ေညာင္ေပါဆရာတာ္ဘုရားသည္ ပထမျပန္စာေမးပြဲ ေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာအခါ ဆ ရာေတာ္၏ မိဘသားခ်င္းမ်ားကို သႆေပဓအခြန္ေတာ္ ကင္းလြတ္ခြင့္ျပဳေၾကာင္း ေနျပည္ေတာ္ သႆေမဓဌနခ်ဳပ္ အတြင္း၀န္ ပင္းၿမိဳးစားမင္း၏ (၁၂၃၉) ခုႏွစ္ စာခၽြန္ေတာ္ကို ေအာက္ပါအတိုင္း ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။

အမိန္႔စာခၽြန္ေတာ္

အုန္းကြ်န္းရြာ (သႆေမဓ) အခြန္ေတာ္ အရာရိွတို႔ႏွင့္ ေက်းရြာ စီရင္စုသူႀကီးေခါင္း အႀကီးတို႔ မဂၤလာရာမတိုက္ ဆရာတပည့္ (၁၂၃၉) ခုႏွစ္၊ ပဌမစာေတာ္ျပန္ ရဟန္းေတာ္ရွင္ စမၼဘိ၀ံသ၏ အရင္းျခားအစ္ကုိ၊ အစ္မတို႔ကို (သႆေမဓ) အခြန္ေတာ္ေငြမစ၍ မင္းမႈခင္းရိတ္ေၾကးေေငြအေသးအဖြဲ႕ အခြဲအခန္႕လူပအေစအပါးမရိွ၊ ႏွစ္စဥ္ပဌမျပန္ မိဘအစ္ကိုတို႔ နည္းလြတ္ၿပီး မင္းေစဘုရား အမိန္႔ေတာ္ျမတ္ကို ဦးထိပ္ထက္ဆင္ရသည့္ အတြက္ မဂၤလာရာမတိုက္ ဆရာေတာ္တပည့္ ပဌမစာေတာ္ျပန္ ရဟန္းအရွင္ စမၼာဘိဝံသ မိဘအစ္ကိုရင္းျခားမွန္သူ အုန္းကၽြန္းနယ္စီရင္စု (ေညာင္ေပါရြာ) က-င၀ အမိ မိသိန္း ဦရီး ငေထြး၊ မယားမိစံ၊ ၎ပေထြးေတာ္ အစ္ကုိ ငခ်မ္းအို၊ ၎ ငေက်ာ္ဝ၊ ၎ ငၾကဴတို႔ကို (သႆေမဓ) အခြန္ေတာ္ေငြ အေတာင္းအခံမရွိ ရဟန္းေတာ္ တစ္ဘ၀ လြတ္ၿငိမ္းေစရမည္။

အထက္ပါ အမိန္႔ စခၽြန္ေတာ္ကို ေထာက္ရႈျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာမင္းမ်ား လက္ထက္က ျပင္ဦးလြင္ေဒသ ေက်းရြာမ်ားမွာ သႆေမဓ အခြန္ေတာ္ ေကာက္ခံခဲ့ေၾကာင္း ထင္ရွားေလသည္။ ျမန္မာမင္းမ်ားလက္ထက္က ျပင္းဦးလြင္ ဟုေခၚဆိုခဲ့ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ခရစ္သကၠရာဇ္ (၁၉၁၆)ခု၊ ၾသဂုတ္လ (၁၆) ရက္ေန႔ထုတ္ ေမၿမိဳ႕ေတာင္းေကာ္မတီ လက္စြဲစာအုပ္ (Maymyo Town Committee Hand Book) တြင္ အဂၤလိ္ပ္ဘာသာျဖင့္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါအတိုင္း အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုထားသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။

(“Under Burmese rule it was the seat of a Ne-ok, an official corresponding to a Township Officers, and was called Pyinoolwin, which ajpparently means first open space beyond. It was so named because the dense jungle which cover the plateau falls away the town andopen apace appear”)

သီေပါမင္းလက္ထက္ ေနာက္ဆံုး ျပင္ဦးလြင္ေဒသတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ မင္းမႈထမ္းမ်ားကို အဂၤလိပ္တို႔က ရာထူးမ်ားေပး သိမ္းသြင္းခဲ့ရာတြင္ ျပင္သာ (ျပင္စာ) မွ ၿမိဳ႕နယ္၊ ၿမိဳ႕သူႀကီး ေရြဓားဆြဲ ဗိုလ္ဦးဘိုးတုတ္အား ၿမိဳ႕အုပ္ရာထူးေပး၍ လည္းေကာင္း၊ တြင္းငယ္ေရႊဓားဗိုလ္ ဗိုလ္ငယ္အား ၿမိဳ႕အုပ္ရာထူးေပး၍ ေသာ္လည္း က်န္းမာေရးကုိ အေၾကာင္းျပၿပီး ရာထူးမယူခဲ့သည့္အတြက္ ရိကၡာေတာ္ ေထာက္ပ့ံခဲ့သည္။ ျပင္ဦးလြင္မွ ေရခ်မ္းအိုရြာ သာဥယ်ာဥ္အုပ္ လက်္ာေတာင္းမွဴး ဦးသာလိႈင္ႏွင့္ ၀က္၀ံမွ ဦးစံရြင္ တို႔ကိုလည္း ၿမိဳ႕အုပ္ရာထူးမ်ား အသီးသီး ေပးၿပီး နယ္ခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ေစခဲ့သည္။

>>စာေရးသူ+ေမၿမိဳ႕ခ်စ္ေဆြ<<

ကိုရွမ္းကေလး ဆီမွရယူသည္

သမိုင္းဝင္ျဖစ္စဥ္ ျပင္ဦးလြင္ ( ၄ )

ျပင္ဦးလြင္ကို သကၠရာဇ္ ၁၂၁၂(၁၈၅၀) ခုႏွစ္တြင္ စတင္တည္ေထာင္ခဲ႔သည္ဟု သုေသသီမ်ား ဆိုၾကသည္။

(ထိုသို႔ဆိုရျခင္းမွာ ေအာင္ေျမဘုံသာ ေက်ာက္စာအရ ဆိုရျခင္ျဖစ္သည္။ ယင္းေက်ာက္စာမွာ မဟာေသာဘိတရာမ ေက်ာင္းတိုက္ (ေစ်းေတာင္ေက်ာင္းႀကီ)၀င္း၊ ေအာင္ေျမဘံုသာ မဟာဆုေတာင္း ျပည္႕ေစတီ၏ ေတာင္ဘက္ ေျခေတာ္ရင္း၌ စိုက္ထူထား၍ ေက်ာက္စာတိုင္ ႏွစ္တိုင္ရွိသည့္အနက္ အေနာက္ဘက္ ေက်ာက္စာျဖစ္သည္။ ႏွစ္မ်က္ႏွာေရးထိုးထားၿပီး ျပင္ဦးလြင္ သမိုင္းအစႏွင္႔ စပ္လ်ဥ္း၍ ေက်ာက္စာ၏ မ်က္ႏွာ ဘက္ေၾကာင္းေရ (၁၉-၂၀) တြင္ ေကာဇာဒီယ၊ ေထာင္႔ႏွစ္ရာမွစြန္းထတစ္ဆယ္၊ ႏွစ္ခုကယ္၍၊ တိုင္း၀ယ္႒ာန၊ ကေမၺာဇတြင္၊ ေဒသတစိတ္စိုးမိုးႀကိတ္သည္၊ ဂုဏ္ဟိတ္ေတာက္ထိန္၊ မဟာဟု၊ မနိန္စင္ျဖဴ၊ ေမာင္ခန္းဦးႏွင္႔မတူမယြင္း၊ သူႀကီးမင္းတည့္၊ သတင္းျပန္႔ေမႊး၊ ေမာင္ေမာင္ေဒြးတို႔၊ စုေ၀းတိုင္ပင္၊ ျပင္္ဦးလြင္ဟု မည္တြင္မည့္ ရြာတည္ေထာင္သည္) ဟုပါရွိရာ ျပင္ဦးလြင္ ကိုသကၠရာဇ္ ၁၂၁၂ (၁၈၅၀) တြင္စတင္ေပၚေပါက္ေၾကာင္း အခိုင္အမာဆိုၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ေက်ာက္စာ ေရးထိုးသည့္ႏွစ္ကို ေက်ာက္စာ၏ေၾကာင္းေရ (၂၁) တြင္ ျမန္လ်င္ေ၀ါဟာ၊ ႏွစ္ေကာဇာကား၊ အဌာသတၱ၊ ဒီြဧကတည့္ ဟုပါရွိသျဖင္႔ ပိဋကတ္သခ်ၤာနည္းအရ သကၠရာဇ္ ၁၂၇၈(၁၉၁၆) ခုႏွစ္ ေရးထိုးေၾကာင္သိရသည္။ သကၠရာဇ္ ၁၂၁၂ ခုႏွစ္၊ ျပင္ဦးလြင္စတင္တည္ေထာင္သည့္ အေၾကာင္းအရာကို သကၠရာဇ္ ၁၂၇၀ခု၊ ႏွစ္ေပါင္း(၆၆) ႏွစ္ၾကာေညာင္းကာမွ ေရးထိုးထားသျဖင္႔ ေခတ္ၿပိဳင္မဟုတ္ဘဲ ေႏွာင္းေခတ္ ေရးထိုးေက်ာက္စာမ်ိဳးသည္ ခိုင္လံုအားကိုး ေလာက္သည့္ ေက်ာက္စာမ်ိုဳးကားမဟုတ္ေခ်။ ျပင္ဦးလြင္ကို ေအာင္ေျမဘံုသာေက်ာက္စာအရ သကၠရာဇ္(၁၂၁၂) တြင္တည္ေထာင္ေသာ ရြာမဟုတ္ဘဲ သကၠရာဇ္ ၁၁၄၉(၁၇၈၇) မတိုင္မီကတည္းက ျပင္ဦးဆိုေသာနာမည္ ရြာအမည္ျဖင္႔တည္ရွိေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္းဗဒံုမင္း(ဘိုးေတာ္ဘုရား)၏ အမိန္႔ေတာ္တစ္ခုတြင္ ေတြ႕ရသည္။ သကၠရာဇ္(၁၁၄၉)ခု၊ သီးတင္ကၽြတ္လဆန္း(၁၃)ရက္၊ ၁၇၈၇ ခုႏွစ္ေအာက္တိုဘ ၁၂ရက္ေန႔ နာခံေျပာ႔ႀကီး၏ အမိန္႔ေတာ္တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္ေတြ႕ရသည္။

ကၽြန္းလွဆည္ေျမာင္းမေတာ္ေရ သြားေရလာက်ဥ္း၍ ဆည္ေတာ္ေရ ေအာင္ပင္လည္ကန္သို႔ အေရာက္အေပါက္နည္းသည္။ ေျမာင္းမေတာ္ အနံသံုးေတာင္ခ်၍ ေျမာင္းေပါင္ကိုမဖိတ္လွ်ံ ရေအာင္အုန္းကြမ္း၊ ငွက္ႀကီးသိုက္၊ အုန္းေၾကာ၊ ရက္မန္းရက္၊ သားရဲေၾကာင္၊ ဓာၿပိဳင္နက္ခ်ိုင္႔ဆင္ေခါင္း၊ ၀က္၀ံ၊ မုန္ေတာ၊ ကင္းတုန္၊ ပယ္ၿမိဳ႕သစ္၊ ေညာင္နီပင္၊ ေရြစာရံ၊ ဇရစ္ပင္ျပင္ဦး၊ လက္ပံေက်းရြာမ်ားႏွင္႔ ဆည္ေတာင္ ေျမာင္းေတာ္ေအာင္ပင္လယ္ ဆည္ေရေသာက္ဖို႔လုပ္ ေဆာင္ၿမဲေက်းရြာမ်ားမည္သသူ အမႈထမ္းလူစု အ(မ) ဆိုခန္႔ထားႏိႈးေဆာ္၍ ဆည္ဖို႔တူးလုပ္ေစ၊ သကၠရာဇ္ ၁၁၄၉ ခု၊ သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၃) ရက္ နာခံေျပာ႔ႀကီး မွဴးျပန္ ယင္အမိန္႔ေတာ္တြင္ ပုသိမ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္၊ အမရပူရၿမိဳ႕နယ္ ႏွင္႔ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္၀င္ေက်းရြာမ်ားကို ေတြ႕ ရသည္။ အုန္းေတာ္၊ ငွက္ႀကီးသိုက္၊ ဝက္ဝံ၊ ဆင္ေခါင္းႀကီးတို႔သည္ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္ ေက်းရြာမ်ားျဖစ္ၿပီး ျပင္ဦးလြင္ ကိုထိုစဥ္က ျပင္သီး ဟုေရးသားေဖၚျပ ခဲ႔သည္။ ဓားၿပိဳက္နက္ခ်ိဳင္႔သည္ ယခုဓါတ္ေတာ္ခ်ိဳင္႔ႏွင္႔ ဆက္ႏြယ္ေနမည္ဟု မွန္ဆရသည္။ ယင္းအမိန္႔ေတာ္ကိုေထာက္ရႈ႕၍ ျပင္ဦးလြင္ကို သကၠရာဇ္ ၁၁၄၉ ခုႏွစ္ ကတည္းက ျပင္ဦး ဟူေသာ ရြာနာမည္ျဖင္႔ တည္ရွိခဲၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း အခိုင္အမာဆိုႏိုင္သည္။ ျပင္ဥိးလြင္သည္ ျပင္ဦးမွဆင္သက္လာေသာ ရြာအမည္ျဖစ္ၿပီး ျပင္ဦးလြင္သို႔ မည္သည္အခ်ိန္က ေလ်ာဆင္းခဲ႔ေၾကာင္းကိုမူ အေထာက္အထားအခိုင္အမာ မေတြ႕ရွိရေသးေပ။ ေအဒီ(၁၈၈၅)ခု၊ ႏို၀င္ဘာလတြင္ကုန္းသာ၊ ဆီဆုံ၊ ဇီးပင္ႀကီးဇီးပင္ကေလး၊ ပိႏၷဲပင္၊ ဆင္ေခါင္း၊ ၀က္၀ံ၊ ေရငယ္၊ ျပင္ဦးလြင္ ေက်းရြာမ်ားႏွင္႔ စပ္လ်ဥ္း၍ အဂၤလိပ္မွတ္တမ္းမ်ားတြင္ ေတြ႕ရွိရသည္။ ယင္းမွတ္တမ္းမ်ားအရ ျပင္ဦးလြင္ ရြာမည္ျဖင္႔ တည္ရွိၿပီးျဖစ္သည္ဟု ယူဆရသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ျပင္ဦးလြင္သို႔ ေရြ႕လ်ားလာပံုတြင္ ေအာင္ေျမဘံုသာ ေက်ာက္စာတစ္ခုတည္းသာ သဲလြန္စ အျဖစ္ေတြရွိရသျဖင္႔ သကၠရာဇ္ (၁၂၁၂) ခုႏွစ္တြင္ ျပင္ဦး မွ ျပင္ဦးလြင္ သို႔ေရြ႕ေလ်ာဆင္သက္လာႏိုင္သည္ဟု မွတ္ယူရန္ရွိသည္။ ျပင္ဦးလြင္၌ ေရွးလူႀကီးမ်ား အဆို၇ွိခဲ႔သည္မွာ ျပင္ဦး၊ ျပင္ႀကီး၊ ျပင္စာ၊ ျပင္သံုးျပင္၊ တစ္ျပင္ေကာင္းစားမည္ဟု တေဘာင္းေပၚေပါက္ခဲ႔ဖူးေၾကာင္း မွတ္သားမိပါသည္။ တေဘာင္အရရွမ္းႏွင္႔ ဓႏုတိုင္းရင္သားမ်ား ေနထိုင္ခဲ႔ၾကေသာ ျပင္ဦးရြာကေလးမွာ ျပင္ဦးလြင္အမည္ျဖင္႔ ေကာင္းစားေနပါသည္။

ျပင္ဦးလြင္အမည္သို႔ ေပးခဲ႔ပံုႏွင္႔ ပတ္သတ္၍ ေက်ာက္ထက္အကၡရာ တင္ထားေသာ မဟာေသာဘိတရာမ ေက်ာင္းတိုက္ (ေစ်းေတာင္ေက်ာင္ႀကီးပရ၀ုဏ္ အတြင္းရွိေအာင္ေျမဘံုသာေက်ာက္စာ)

ဆက္ပါဦးမည္......

>>စာေရးသူ+ေမၿမိဳ႕ခ်စ္ေဆြ<<

ကိုရွမ္းကေလး ဆီမွရယူသည္

သမိုင္းဝင္ျဖစ္စဥ္ ျပင္ဦးလြင္ ( ၃ )

သဘာဝေပါက္ပင္

ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း သဘာဝေပါက္ပင္ အမ်ိဳးအစားမ်ားကို ခြဲျခားေသာအၿမဲစိမ္းေတာ၊ အထက္ရြက္ျပတ္ေရာေႏွာေတာစို၊ အထက္ရြက္ျပတ္ေရာေႏွာေတာေျခာက္၊ ရြက္ျပတ္ေရာေႏွာေတာ၊ အင္တိုင္းေတာႏွင္႔၊ အင္တိုင္းခ်ဳံေတာ၊ ေတာင္ေပၚေတာေျခာက္ေတာ (၆) မိ်ဳးကြဲျပားလ်က္ရွိသည္။ သစ္ေတာအမ်ိဳးအစားလိုက္ အဓီကေပါက္ေရာက္ေသားအပင္မ်ားမွာ အၿမဲစိမ္းေတာတြင္ကညင္၊ ပ်ဥ္းကတိုး၊ ဝါးပိုး၊ မ်က္ဆံက်ယ္ ႏွင္႔ ထီးဝါးတို႔ျဖစ္သည္။

အထက္ရြက္ျပတ္ေတာစိုတြင္ ကၽြန္း၊ ပ်ဥ္ကတိုး၊ အင္၊ အင္ၾကင္း၊ ေထာက္ႀက့ံ၊ သစ္ယာ၊ ေႏွာ၊ ဘဂၤ၊ ဝါးပိုးမ်က္ဆန္က်ယ္၊ ဝါးျဖဴႀကီး၊ တင္းဝါးတို႔ ေပါက္ေရာက္သည္။

အထက္ပါေရာေႏွာေတာေျခာက္တြင္ ကၽြန္း၊ ပ်ဥ္ကတိုး၊ ဖက္၀န္း၊ ဂ်ီ၊ ပိေတာက္၊ ေႏွာ၊ တင္း၀ါး၊ သနပ္ခါး၊ မွ်င္ဝါး၊ ဝါးျဖဴကေလး၊ ဝါးျဖဴႀကီးမ်ား ေပါက္ေရာက္သည္။

ေအာက္ရြက္ျပတ္ေရာေႏွာေတာတြင္ ဖက္စို႔၊ ဖက္ခါး၊ ေမ်ာက္ငို၊ သေျပ၊ သင္း၀င္၊ ေထာက္ႀက့ံ၊ ေရပတုန္း စသည္တို႔ေပါက္သည္။

အင္တိုင္ေတာတြင္ အင္၊ သစ္ယာ၊ အင္ၾကင္း၊ သစ္ေစး၊ တညင္၊ ဝါးဘိုး၊ အေတာ္မ်ားမ်ား ပါက္ေရာက္သည္။ အင္တိုင္ခ်ံဳေတာတြင္ အင္၊ အင္ၾကင္း၊ သစ္ယာႏွင္႔ ဝါးမ်ားလည္း ေပါက္ေရာက္သည္။ ေတာင္ေပၚေတာေျခာက္တြင္ ဝက္သစ္ခ်၊ သစ္အယ္၊ ညံ၊ စကပ္၊ သစ္ခ်၊ မက္လိန္၊ ရင္းဂူႀကီး၊ ဖက္ႀက့ံ၊ ဂံုး တို႔ေပါက္ေရာက္သည္။

ေျမဆီလႊာ

ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္သည္ ကုန္းျမင့္ပိုင္းျဖစ္သည္႔အေလ်ာက္ အပူပိုင္း ေျခာက္ေသြ႔ေဒသ ႏွင္႔ဆက္စပ္ေန႔သည့္အေလ်ာက္ ေျမဆီလြာ အမ်ိဳးအစားစံုလင္စြာေတြ႕ရသည္။ ေရဆင္းႏွင္႔ ရာသီဥတု အေနအထား အလိုက္ေတြ႕ရေသာ ေျမဆီလြာအမ်ိဳးအစားမ်ားမွာ လယ္ေျမဝါ၊ ေျမဝါသဲဝန္း၊ ေျမနီႏွင္႔ ေတာင္ျမင္႔ေျမနီ၊ ကာဘြန္နိတ္၊ ေျမမည္းမ်ား ဟုကြဲျပာေတြရွိရသည္။

လူဦးေရ

ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း မွီတင္းေနထိုင္သူမ်ားကို ခြဲျခားေသာ ၿမိဳ႕ေန လူဦးေရႏွင္႔ ေက်းလက္ေန လူဦးေရ ဟုခြဲျခားႏိုင္သည္။ ၿမိဳ႕ေပၚတြင္ ရပ္ကြက္ႀကီး (၂၁) ခုခြဲျခားထားၿပီး ေနထိုင္သည့္ ၂၀၀၅-၂၀၀၆ ခုႏွစ္တြင္ လူဦးေရ စုစုေပါင္း (၁၉၅၁၁၅) ဦး ျဖစ္သည္။ လူဦးေရအမ်ားဆုံး ေနထိုင္ေသာ ရပ္ကြက္မွာ ရပ္ကြက္ႀကီး (၅) ျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႔ေနလူဦးေရတြင္ က်ားစုစုေပါင္းမွာ (၃၈၃၆၁) ေယာက္ျဖစ္ၿပီး၊ မဦးေရမွာ (၃၉၂၆၃) ေယာက္ရွိသည္။ ေက်းလက္ေန လူဦးေရမ်ားသည္ ေက်းရြာအုပ္စုေပါင္း (၄၇) အုပ္စု၊ ေက်းရြာေပါင္း (၁၃၉) ရြာတြင္စုစည္းေနထိုင္ၾကသည္။ (၂၀၀၅)ခုႏွစ္ စာရင္းအရ ေက်းလက္ေန လူဦးေရစုစုေပါင္း (၁၁၇၄၉၁)ေယာက္ရွိၿပီး၊ က်ားဦးေရ (၆၂၀၁၀) ေယာက္ႏွင့္ မဦးေရ (၅၅၄၈၁) ေယာက္ရွိသည္။ ေက်းလက္ လူအမ်ားစုသည္ စိုက္ပ်ိဳးေရးကို အေျခခံ လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ ၿမိဳ႕ေန လူအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ၀န္ထမ္း မ်ာျဖစ္ၾကသည္။

ပို႔ေဆာင္ဆက္သြယ္ေရး

ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕သည္ ေမာ္ေတာ္ကားလမ္း မီးရထားလမ္း စသည့္ျဖင့္အဓိက ဆက္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္းကို အားထားေနရသည္ မႏၲေလး ျပင္ဦးလြင္ ေမာ္ေတာ္ကာလမ္း အလ်ားမိုင္ (၄၂) မိုင္ရွိသည္။ ၿမိဳ႕နယ္အတြက္ လိုအပ္ေသာ အဓိကကုန္ပစၥည္းမ်ားကို လည္းေကာင္း ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွ တင္ပို႔ေသာ စိုက္ပ်ိဳးေရး ထြက္ကုန္မ်ားကို လည္းေကာင္း ေမာ္ေတာ္ကားလမ္းကို အသံုးျပဳၾကသည္။

ရွမ္းျပည္နယ္ ဘက္သို႔လည္း ေမာ္ေတာ္ကားလမ္းေရာ မီးရထားလမ္းပါ အသံုးျပဳ ဆက္သြယ္လာႏိုင္သည္။ ျပင္ဦးလြင္ မႏၲေလး ခရီးသည္တင္ ဟုိင္းလတ္ ကားသင္း (၇) သင္း (၁၅၈) စီး၊ ဗင္ကားသင္း (၆) သင္း (၁၀၃) ခန္႔ရွိသည္။ မႏၲေလး လာရႈိးၿမိဳ႕ မ်ားသို႔ေန႔စဥ္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္လ်က္ရွိေသာ ေမာ္ေတာ္ကားသင္းမ်ား ရွိသကဲ့သို႔ ေန႔စဥ္အခ်ိန္မွန္ ေျပဆြဲေနေသာ လူစီးရထား ကုန္ရထားမ်ားလဲရွိေပသည္။ ေလေၾကာင္းခရီး အတြက္ ယခင္က အနီးစခမ္းေလဆိပ္ရွိေသာ္လည္း ခရီးသည္တင္ ေလယာဥ္မ်ား မဆင္းေပ၊ တစ္ခါတစ္ရံအေရးႀကီး ပုဂိဳလ္မ်ားအတြက္ အသံုးျပဳသည္မွ တစ္ပါး မသံုစြဲေပ။

ယခင္ကျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕အဝင္မုဒ္ဦး

ဆက္ပါဦးမည္......

>>စာေရးသူ+ေမၿမိဳ႕ခ်စ္ေဆြ<<

ကိုရွမ္းကေလး ဆီမွရယူသည္

သမိုင္းဝင္ျဖစ္စဥ္ ျပင္ဦးလြင္ ( ၂ )

ေျမမ်က္ႏွာသြင္ျပင္

ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္သည္ ရွမ္းကုန္းျမင့္ အေနာက္ဘက္စြန္းတြင္ တည္ရိွေသားေၾကာင့္ ကုန္းျမင့္ေဒသျဖစ္ၿပီး ေတာင္ကုန္းထူတပ္ေပါးမ်ားသည္။ ေတာင္ေပၚ ေျမျပန္႔မ်ားကို အျမင့္ေပ ၃၀၀၀ အထက္တြင္အမ်ားဆံုး ေတြရသည္။ အနိမ့္ဆံုး အပိုင္သည္ ေပ ၃၀၀၀ ႏွင့္ ၁၀၀၀ ၾကားရွိ ေတာစိတ္ပိုင္းျဖစ္ၿပီးၿမိဳ႕နယ္ ဧရိယာ၏ ၃.၈ ရာခိုင္ႏႈန္း ခန္႔ရွိသည္။ ထိုေဒသမ်ားကို ၿမိဳ႕နယ္၏ အေနာက္ေျမာက္ဘက္၊ အေနာက္ေတာင္ဘက္ႏွင့္ ဒု႒ဝတီျမစ္တေလွ်ာက္ႏွင့္ အေရွ႕ဘက္တြင္ အနည္းငယ္စီေတြ႕ရသည္။

အျမင့္ေပ ၁၀၀၀ ႏွင့္ ၂၀၀၀ အၾကားရွိေတားေဒသ မွာ ၁၅.၃ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ရွိသည္။ ၿမိဳ႕နယ္၏ အေနာက္ေျမာက္ဘက္၊ အေနာက္ေတာင္ဘက္ ဒု႒ဝတီျမစ္၏ ေျမာက္ဘက္အနီးတေလွ်ာက္ႏွင့္ ၿမိဳ႕နယ္၏ အေရွ႕ဘက္တြင္ေတြ႕ရသည္။ အေနာက္ေတာင္ဘက္ပိုင္မွာ အက်ယ္ျပန္႔ဆံုးျဖစ္သည္။
အျမင္ေပ ၂၀၀၀ မွ ၃၀၀၀ ၾကားေဒသမ်ားကို ၿမိဳ႕နယ္၏ အေရွဘက္၊ ေတာင္ဘက္ႏွင့္ အေနာက္ေတာင္ဘက္၊ အေရွ႕ေျမာက္ဘက္ တို႔တြင္ေတြ႕ရျပီး ၿမိဳ႕နယ္ ဧရိယာ၏ ၂၈ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ရွိၿပီးဒုတိယ အက်ယ္ဆံုးေသား အစိတ္အပိုင္းျဖစ္သည္။

အျမင့္ေပ ၃၀၀၀ ႏွင့္ ၄၀၀၀ ၾကားေဒသမွာ ၿမိဳနယ္ဧရိယာ၏ ၄၆.၇ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိၿပီး အက်ယ္ျပန္ဆံုးအပိုင္းျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕နယ္၏ ေျမာက္ဘက္မွအစျပဳၿပီး အလယ္ဗဟိုတစ္ခုလံုးကို ဖံုးအုပ္ထားသည္။

အျမင့္ေပ ၄၀၀၀ အထက္ကိုမူ ၿမိဳ႕နယ္ဧရိယာ၏ ၆.၂ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔သာေတြ႕ရသည္။ အျမင့္ဆံုးအပိုင္ျဖစ္ၿပီး ေနရာသံုးခုျပန္႔က်ဲ လွ်က္ရွိသည္။ ပထမေနရာမွာ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕၏ အေနာက္ေျမာက္ဘက္ ႏွစ္မိုင္ခန္႔အကြာတြင္ အေနာက္ေတာင္မွ အေရွ႕ေျမာက္ဘက္သို႔သြယ္တန္းလွ်က္ရွိသည္။ အျမင့္ဆံုးမွာ အုပ္ဖိုေတာင္ (၄၁၅၅) ျဖစ္သည္။ ဒုတိယ ေနရာမွာ မႏေလး ~ ျပင္ဦးလြင္ကားလမ္း၏ အေရွ႕ဘက ္ႏွစ္မိုင္အကြာတြင္ ရွိၿပီးေတာင္အမည္မွာ က်ဳိင္းေတာင္ (၄၁၆၅) မွာအျမင့္ဆံုးျဖစ္သည္။ တတိယေနရာမွာ ျပင္ဦးလြင္၏ အေရွေတာင္ဘက္ ငါမိုင္ခန္႔အကြာတြင္ရွိၿပီး အျမင္ဆံုးအပိုင္မွာ ေစာ္ဘြားေတာင္ (၄၈၁၃) ျဖစ္သည္။

ေရဆင္း

ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း စီးဆင္းေနေသာေခ်ာင္း မ်ားမွာ ေၿမမ်က္ႏွာၿပင္ ပိုၿမင့္သည့္ဗဟိုပိုင္းမွ ေခ်ာင္းဖ်ားခံ ၿပီး ေၿမာက္အရပ္မွအပ က်န္အရပ္မ်က္ႏွာသို႔ စီးဆင္းၾကသည္။ ေခ်ာင္းအမ်ားစုမွာၿမိဳနယ္အေရွ႕ဘက္ႏွင့္ ေတာင္ဘက္တြင္ ေကြဝိုက္စီးဆင္းေနေသာ ဒုဠဝတီၿမစ္အတြင္းသို႔ စီးဆင္းၾကသည္။ ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္းမ်ား မ်ားၿပားၿခင္း မိုးေရခ်ိန္ ၅၀ လက္မေက်ာ္ ရွိၿခင္း သစ္ေတာမ်ားထူးထပ္ၿခင္း စေသာ အခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ေခ်ာင္းေပါမ်ားသည္ ။ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ေရမၿပတ္စီးဆင္းေသာထင္ရွားသည့္ ေခ်ာင္းမ်ား မွာ ဓါတ္ေတာ္ေခ်ာင္း ၊ ဒီးဒုတ္ေခ်ာင္း တို႔ၿဖစ္ပါသည္ ။ ၿပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္ အတြင္း စီးဆင္းေနေသာေခ်ာင္းႏွင့္ ဂယ္ေလာင္းေခ်ာင္းတို႔ၿဖစ္ပါသည္။ ၿပင္ဦးလြင္ၿမိဳနယ္ အတြင္း စီးဆင္းေနေသာေခ်ာင္းမ်ား၏ ေရဆင္းပံုစံမွာဆက္ၿဖာေရဆင္းပံုစံၿဖစ္ပါသည္။စီးဆင္းလ်က္ရွိေသာေခ်ာင္းမ်ား၏ ေရဆင္းပံုစံမွာ ဆက္ၿဖာေရဆင္းပံုစံၿဖစ္ပါသည္။ စီးဆင္းလ်က္ရွိေသာေခ်ာင္းမ်ားေပါတြင္ေရတံခြန္မ်ားၿဖစ္ေပၚလ်က္ရွိသည္။ ေရတံခြန္မ်ားသည္အနိမ့္အၿမင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေသာ္လည္း အနိမ့္ဆံုးသည္ ေပ ၂၀ ႏွင့္ အၿမင့္ဆံုးေပ ၃၃၀ ထိရွိသည္။

ရာသီဥတု

ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္သည္ အပူပိုင္း ဇံုအတြင္း က်ေရာက္ၿပီး မန္ေလးၿမိဳ႕ႏွင္႔ လတၱီတြဒ္ တစ္တန္းတည္းက်ေရာက္တည္ရွိေသာ္လည္းမန္းေလးကဲသို႔ ပူျပင္းေခ်ာက္ေသြ႕ေသာရာသီဥတုမရွိေပ။ ကုန္းေျမျမင္ပမႈေၾကာင္႔ပိုေအးၿပီး မိုးပိုမိုရရွိသည္။အထူးသျဖင္႔ေအးျမေသာရာသီဥတုရွိၿပီး အနားယူေသာေတာင္စခန္းၿမိဳ႕ျဖစ္သည္ကိုပင္ ရာသီဥတု ခြဲျခားျခင္း သေဘာအရ သမေႏြပိုင္း စြတ္စိုေသာ ရာသီဥတု အမ်ိဳးအစား(ဃတေ)ျဖစ္သည္။တစ္ႏွစ္အတြင္း အပူခ်ိန္ေျပာင္းလဲမႈမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ၏ အျခားေဒသမ်ားကဲသို႔ပင္ျဖစ္သည္။ဇန္န၀ါရီ လသည္ အေအးဆံုးလျဖစ္ၿပီး ေမလ သည္ အပူးဆံုးလ ျဖစ္သည္။ဇန္န၀ါရီလ၏ ပ်မ္းမွ်မဇိမအပူခ်ိန္၅၆.၁ ံ ၤ ၊ပ်မ္းမွ်အျမင္႔ဆံုး အပူခ်ိန္ ၇၁.၁ ံၤ ၊ပ်မ္းမွ် အနိမ္႔ဆံုးအပူခ်ိန္မွာ ၄၁.၂ ံ ၤ ျဖစ္သည္။ဇန္န၀ါရီလ အေအး ဆံုးရက္မ်ားတြင္ အပူခ်ိန္ ေရခဲမွတ္ ၃၂ ံ ၤ ေအာက္ထိက်ဆင္းတက္သည္။ေမလတြင္ ေနစဥ္႕ပ်မ္းမွ်မဇိမ အပူခ်ိန္ ၇၅ ံ ၤ ၊ပ်မ္းမွ်အနိမ္ဆံုးအပူခ်ိန္သည္ ၆၄.၉ ံ ၤ ႏွင္႔ ပ်မ္းမွ်အျမင္႔ဆံုးအပူခ်ိန္သည္ ၈၂.၂ ံ ၤျဖစ္သည္။မိုးေရခ်ိန္အားျဖင္႔ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး မိုးရႊာသြန္းမႈသည္ ၆၀ လက္မ ခန္႔ရွိၿပိး မိုးရြာရက္ေပါင္း ၉၀ ၀န္းက်င္ရက္ရွိသည္။မိုးအမ်ားဆံုးရြာေသာ လမ်ားမွာ ၾသဂုတ္လႏွင္႔ စက္တင္ဘာလတို႔ျဖစ္ၿပီးမိုးအနည္းဆံုးလမွာ ဇန္န၀ါရီလ ျဖစ္သည္။မိုးအသည္းထန္းဆံုးရြာသြန္စဥ္ တစ္ႀကိမ္တည္းႏွင္႔ ၃.၁၅ လက္မ ရြာသြန္းေလ႔ရွိေသာ္လည္း ၁၉၇၃ ခု၊ေအာက္တိုဘာလ ၃၀ရက္တြင္မူ တစ္ႀကိမ္တည္းႏွင္႔ ၄.၂၅ လက္မ ရြာသြန္ခဲ႔သည္။

>>စာေရးသူ+ေမၿမိဳ႕ခ်စ္ေဆြ<<

ကိုရွမ္းကေလး ဆီမွရယူသည္

ကၽြန္ေတာ္ ျဖစ္ပံု....

ဒီေန႔ပ်င္းတာနဲ႔ ဓာတ္ပံုေတြျပန္ၾကည့္တာ ဒီပံုေလး ေတြတာနဲ႔ ငယ္ငယ္က ကျမင္းေၾကာထ ခဲ့တာကိုသြားသတိိရလို႔ ကျမင္းေၾကာထ သလိုျဖစ္ပ်က္ခ့ဲတာေလးေတြကို အမ်ားသိေအာင္ ပို႔စ္တင္လိုတာပါ…..
ကၽြန္ေတာ္ ၈တန္းတုန္က ၂၀၀၅ ေလာက္ကေပါ့ ေက်ာင္းကအလယ္တန္ေက်ာင္းဆိုေတာ့ ေက်ာင္းမွာေတာ့အတန္းအၾကီးဆံုးေပါ့ ေက်ာင္းနဲ႔အိမ္နဲ႔က မိနစ္ ၂၀ ေလာက္စက္ဘီးစီးရတယ္ ထမင္းစားနားခ်ိန္က ၁၂ နာရီကေန ၁ နာရီ။ အဲ့ဒီေတာ့ ေက်ာင္းကိုထမင္းခ်ိဳင့္ယူရတယ္… ၆တန္း နဲ႕၇တန္း တုန္းကေတာ့ယူတယ္…. ၈တန္းၾကေတာ့မယူေတာ့ဘူး..
အဲ့ဒီတုန္းက ေက်ာင္းမဆင္းခင္ မိဘေတြ ေက်ာင္းထဲမဝင္ရ ဆိုတဲ့စည္ကမ္းကရွိေတာ့ ေက်ာင္း တံခါး ကိုေသာ့ခတ္ထားတယ္ ေက်ာင္းဆင္းၿပီဆိုမွ တာဝန္က် ဆရာမက တံခါး ေသာ့လာဖြင့္တယ္ ေက်ာင္း တံခါး ကေအာက္မွာ ေျမျပင္နဲ႔ ၁ေပ ၁ေပခြဲ ေလာက္လြတ္ေနတယ္ ေက်ာင္းသာမိဘေတြက အဲ့ဒီလြတ္တဲ့ေနရာကဝင္ၾကတယ္။ ေက်ာင္အုပ္ဆရာမႀကီးလဲ ေခါင္းရႈပ္သြာတယ္ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ၿမိဳ႕နယ္ပညာေရးမွဴးအိမ္က ေက်ာင္းေရွ႕တဲ့တဲ့မွာေလ။ တစ္ရက္က ေက်ာင္းသားမိဘ တစ္ေယာက္ ေအာက္ကေနငံု႔ုဝင္တာကို ပညာေရးမွဴ ျမင္သြားၿပီ ဓာတ္ပံုရိုက္ထားတယ္.. ဆရာမၾကီးလဲ ဆရာမေတြကို လံုျခံဳေရးမွဴး လုပ္ခိုင္ေတာ့တာဘဲ ။ ဝင္တ့ဲမိဘေတြရဲ့ ကေလးေတြက သူငယ္တန္း / ပထမ တန္း ကေက်ာင္းသားမိဘေတြဘဲရွိေတာ့ ဆရာမေတြလဲ အားနာတာနဲ႔ မျမင္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေပးၾကတယ္။ တစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ့ ဆရာမေတြက အဌမတန္းကေက်ာင္းသားေတြကို လူမိုက္လုပ္ခိုင္းေတာ့တာဘဲ….
ကၽြန္ေတာ္တို႔အတန္းကလူညီတယ္ေလ.. လူဦးေရက ၄၀ ထဲဆိုေတာ့့ ညီတာေပါ့ ေနာက္ၿပီး ေက်ာင္းသားအသစ္မရွိဘူး ဒုတိယတန္း၊ တတိယတန္းေလာက္ကထဲက တစ္တနး္ထဲ ေနခဲ့တဲ အတန္းသားေတြဆိုေတာ ညီၾကတယ္…။ဥာဏ္ရည္လည္းတူၾကတယ္။. ဆရာမေတြက ႏွစ္စကတဲက ဥာဏ္ရည္တူလို႔ဆိုၿပီး စာသင္လိုက္တာ ႏွစ္ဝက္ ဘဲရွိေသးတယ္ သမိုင္းကလြဲလို က်န္တာအကုန္သင္စရာမရွိေတာ့ဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့ဆရာမေတြလဲ နားရတဲ့အခ်ိန္ပ္ိုရတာေပါ့။ ဆရာမၾကီးကလဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုဘာလုပ္လုပ္သိပ္မေျပာဘူး ေနာက္ကေျဖရွင္းေပးမဲ့ဆရာမေတြ ရွိတယ္ေလ။ ကံဆိုးတာက မိဘေတြေက်ာင္းထဲ မဝင္ေရး တာဝန္ေပးခံရတာဘဲ…
တစ္လေလာက္ကေတာ့ မိဘေတြနဲ႔ ရန္ျဖစ္ရတယ္ ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ကဆရာမႀကီးကို ေၾကာက္တယ္ေလ.. တစ္လေက်ာ္ေတာ့ မိဘေတြနဲ႔ညွိၿပီး ေက်ာင္းဆငး္ခါနီ ၅ မိနစ္ေလာက္ အလုိမွာ ေက်ာင္းတံခါး ကို တရားဝင္ ဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။ ေက်ာင္းသားမိဘေတြ သူတ႔ို သားသမီးရွိတဲ့အခန္းအေရာက္ ေက်ာင္းအဆင္း ဆိုေတာ့အဆင္ေျပသြားတယ္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ သြားၿပီးေစာင့္ စရာမလိုေတာ့ဘူး။အဲ့ဒီအခ်ိန္ကစၿပီး အဲ့ဒီတာဝန္ကို ကၽြန္ေတာ္ရယ္ သူငယ္ခ်င္း ရဲဝင္း ႏွင့္ မင္းထိုက္ ကတာဝန္ယူတယ္။ သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္မွာ ထူးၿခားတာက မင္းထိုက္ ကငယ္ငယ္ကတဲက မ်က္လံုးတစ္ဖက ္မၿမင္ရဘူး ။ အုန္းခြံ မ်က္လံုးမွန္တာနဲ႔ မ်က္စိတစ္ဖတ္ကြယ္ခဲ့တယ္.. ၈တန္ႏွစ္မွာဘဲ မင္းထိုက္ေရာ ကၽြန္ေတာ္ေရာ မ်က္မွန္စတက္ရတယ္ ပါဝါလဲအတူတူဘဲ ဒါေပမဲ့ သူအခုမ်က္မွန္တက္စရာမလိုေတာ့ဘူ ကၽြန္ေတာ္က်ေတာ့အခုထိ မ်က္မွန္နဲ႔ဘဲရွိေသးတယ္ ဗ်..
အဲ့ဒီ ေက်ာင္းတံခါးဖြင့္ ဖို႔တာဝန္ယူရတာကလည္း ေန႕လည္အိမ္ျပန္ထမင္းစား မယ္ဆုိအဆင္ေၿပတယ္ေလ.. ေက်ာင္းဆင္းခါနီး ၅မိနစ္အလို ေက်ာင္းခန္းက စာအုပ္ေတြ စက္ဘီးေတြယူ တံခါးဖြင့္ ျပီးတာနဲလစ္ျပီ… ေန႕လည္ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ဆို ကၽြန္ေတာ္တို႕လမ္းက လူရွုပ္တယ္ ။ ေက်ာင္းၿပန္တတ္ခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ လူေတာ္ေတာ္ရွင္းသြားၿပီ.. ေက်ာင္းကေနအိမ္ကိုၿပန္ရင္ လမ္းက ေတာင္အတက္ၾကည့္ဘဲ ထမငး္စားျပီး အျပန္ဆို ရင္လမ္းကအဆင္းခ်ည့္ဘဲေလ.. အဲဒီခ်ိန္က်ရင္ ရဲဝင္းကအလယ္ကေန လက္ႏွစ္ဘက္လႊတ္တယ္ မင္းထိုက္က ဘယ္ဘက္လႊတ္တယ္ ကၽြန္ေတာ္ကညာဘက္လႊတ္ ၿပီး စက္ဘီသံုးစီး ယွဥ္စီးၾကတယ္ လႊတ္ထားတဲ႕လက္နဲ႕ တေယာက္ပခံုး တေယာက္ကိုင္ျပီးစီးတယ္ေလ ရဲဝင္းဆို ေက်ာင္းနားက လမ္းဆံုအထိ စက္ဘီးလက္ကိုင္ကို ကိုင္စရာမလိုဘူး။ အဲ့ဒီလိုစီးရတာအရမ္းေပ်ာ္တာဘဲ ဗ်ာ အခုထိၿမင္ေယာင္ေနတုန္းပါဘဲ။
အဲ့ဒီလိုစက္ဘီးကိုစီးလာတာ ေနာက္ေတာ့ မူႀကိဳေက်ာင္းေရွ႕မွာ မင္းထိုက္ နဲ႔ ရဲဝင္းက စက္ဘီးလဲပါေတာ့တယ္… ကၽြန္ေတာ္လဲလြတ္ေအာင္ေတာ့ ေရွာင္လိုက္တယ္ … လဲတဲ့ထဲမပါသြာဘူး… ေပ်ာ္သြားတာဘဲ..ဟီး.. ကိုယ္မလဲေတာ့..(တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တယ္) ေရ႔ွလညး္ၾကည့္လိုက္ေရာ.. လွ်ပ္စစ္မီးတိုင္က ေစာင့္ေနတယ္ ကၽြန္ေတာ္လဲ ဟဲ..ဘယ္ရမလဲ စက္ဘီးနဲ႕တည့္တည့္ သြားတိုက္တာ အရွိန္္လြန္ၿပီး ေခါငး္နဲ႕ပါတိုက္မိ္ေရာ..(ေဘာလံုးသမားအားက်လို႔) ေခါင္းမွာ အလံုးႀကီးထလာတာဘဲ သိတယ္..ေတာ္ေတာ္အီတယ္ဗ်.. သူငယ္ခ်င္းေတြကို သတိရလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မင္းထိုက္က အုတ္ခံုကို ေခါင္းအံုးၿပီး စက္ဘီးကို ေစာင္အမွတ္နဲျခံဳထားတယ္။….ရဲဝင္းက မင္းထိုက္ရ႕ဲစက္ဘီးေပၚ မွာ ေခြရက္ေလး ရဲဝင္းေပၚမွာ မင္းထိုက္လိုဘဲ စက္ဘီးေစာင္ေလးျခံဳထားတယ္…(စက္ဘီးႏွစ္စီးက ထပ္ျပီးလဲၾကတယ္ေလ..) အဲ့ဒီလိုလွလွ ပ ပ ၿဖစ္ျပက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သံေတြၾကားရတယ္ ၾကားရတ့ဲဘက္ကိုၾကည့္ လိုက္ေတာ့ ကေလးခ်စ္တက္တဲ မူႀကိဳဆရာမေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ဝိုင္းရယ္ေနတယ္… ခဏ ေနေတာ့ မင္းထိုက္က ‘ေဟ့ ရဲဝင္း ထ’ တဲ့ ရဲဝင္းက ‘ငါ့ လက္နာေနလို စက္ဘီးကို မ မရဘူးကြ’ အဲ့ဒါနဲကၽြန္ေတာ္လဲ ေျပးၿပီး စက္ဘီးထူေပး လူကိုထူေပးျပီ ဘာျဖစ္ေသးလဲေမးေတာ့ ရဲဝင္းက လက္နာတယ္တဲ့ စက္ဘီးကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ဘူး.. မင္းထိုက္က လူဘာမွမျဖစ္ဘူး စက္ဘီးလက္ကိုင္က တစ္ပတ္လည္သြာတယ္ ျပန္လွည္ေတာ့ မရေတာ့ဘူး….
အဲ့ဒါနဲ ကၽြန္ေတာ္က လြယ္အိပ္ေတြ အာလံုး ကိုသယ္ၿပီး.. မင္းထိုက္ကရဲဝင္း ဘီးကို စီးျပီး ရဲဝင္းက မင္းထိုက္ရ႕ဲေနာက္က ထိုင္ၿပီး မနာတ့ဲလက္နဲ မင္းထိုက္ဘီး ကို တြဲၿပီး ေက်ာင္းနားက စက္ဘီးျပင္ဆိုင္ကိုသြားၾကတယ္။စက္ဘီးျပင္ဆိုင္ကေျပာလိုက္တယ္ မငး္ထိုက္ရ႕ဲဘီးက ၂ရက္၃ရက္ေလာက္ေတာ့ ၾကာမယ္တဲ့ အ့ဲဒါန႔ဲစက္ဘီးထားၿပီ ေက်ာင္းေရွ႕က ကၽြန္ေတာ္တို႔ အႏိုင္က်င့္ေနၾကအကိုႀကီး ရဲ႕ဆိုင္မွာထိုင္ၿပီးေဆးထဲ့ရတယ္ အကိုႀကီးကလဲ သူ႔ရွိသမွ်ေဆးေတြထုတ္ေပးရွာတယ္.. အဲ့လိုနဲ စက္ဘီးေတြ အကိုႀကီးဆီမွာထားၿပီး ေက်ာင္းထဲဝင္မယ္လဲလုပ္ေရာ ေက်ာင္းတံခါးကေသာ့ခတ္ၿပီးေနၿပီ ေသာ့ခတ္တ့ဲ သူငယ္ခ်င္းတက္ပုကလဲ နာရီဝက္ေလာက္ေစာင့္တယ္ မလာတာနဲ႔ သူလဲဝင္သြားတာ…. ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ပညာေရးမွဴးႀကီးက ရံုးမသြားဘဲ သ႔ူအိမ္မွာဘာလုပ္ေနမွန္းသိဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့ မိဘေတြ လမ္းစဥ္တိုငး္ကလိုက္မရဘူးျဖစ္ေနတယ္ … အဲ့တာနဲ႕ေက်ာင္းတစ္ပတ္ ပတ္ၿပီး ေက်ာင္းေနာက္ေက်ာက ေဆးရံုထဲသြားၿပီး ေက်ာင္းထဲဝင္ဖို႔ အေပါက္လိုက္ရွာတာ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ရံုးခန္း ေအာက္က ဆရာမမ်ားနားေနခန္း နဲတည့္တည့္မွာ အေပါက္ကေတြ႕တယ္ အရဲစြန္႔ၿပီးခိုးဝင္ခဲ့ရတာ ဘယ္ဆရာမမွေတာ့ မျမင္ဘူးထင္တာဘဲ..
ညေနေက်ာင္းဆင္းလို႔ မင္းထိုက္အိမ္ကိုလိုက္ပ႔ိုေတာ့ မင္းထိုက္အေမက စက္ဘီးေရာဆိုေတာ့ မင္းထိုက္က စက္ဘီးလဲၿပီး ပ်က္သြားလ႔ို ျပင္ဆိုင္ပ႔ိုထားတယ္ေျပာေတာ့ သူ႔အေမက တစ္ခြန္းဘဲဆူတယ္ ‘ မင္းထိုက္ နဲ႔ မင္းကံ မင္းဘဲခံ’ တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္တ႔ိုမွာ ရယ္ရမလို သူငယ္ခ်င္းေျပာခံရလိ႔ု ဝမ္းနဲေပးရမလို ျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္... ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ညေနၾကေတာ့ ေခါင္းကအလံုးႀကီးက ေသးသြားၿပီဆိုေတာ့ အေမမသိေအာင္ေနလို႔ ရသြားတယ္.. ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ျပဳစုခဲ့တဲ့အဖြားက ကၽြန္ေတာ္မ်က္ႏွာၾကည့္တာနဲ႔ တန္းသိတယ္.. အေမမသိေအာင္ လာေမးလ႔ိုေျပာျပ လိုက္ရတယ္… ဖြားဖြားကေတာ့မဆူဘူး ေနာက္တခါလုပ္ရင္ ေမေမနဲ႔တိုင္မယ္တဲ့… ရဲဝင္းအေမကေတာ့ ေတာ္ေသးတယ္ လက္ဘဲနာလို မက်ိဳးတာကံေကာင္းတဲ့.. ေနာက္ေန႔ နံနက္္ မင္းထိုက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ရဲဝင္းကိုသြားေခၚေတာ့ ရဲးဝင္းအေမက သူသားမေန႔က ေက်ာင္းကအျပန္ စက္ဘီးလဲခဲ့တယ္ ဆိုတာကိုေျပာျပတယ္… ကၽြန္ေတာ္တို႔မသိသလိုေနခဲ့ရတယ္.. အဲ့ေန႔ကစၿပီး သူငယ္ခ်ငး္သံုးေယာက္ စက္ဘီးႏွစ္စီးနဲ႕ ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္လုပ္ရတာ တစ္ပတ္တိတိ ေနာက္ ဘယ္ေတာ့မွ စက္ဘီးကို လက္လႊတ္မစီးရဲေတာ့ဘူး…. ေန႔လည္ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မွာလည္း အိမ္မျပန္ေတာ့ဘူး……

. . . . . . . . . . . . . . . . . ။ ။ . . . . . . . . . . . . . . . . .

အခုဆို မင္းထိုက္က ရန္ကုန္မွာအလုပ္လုပ္ေနၿပီ… ရဲဝင္းလဲ စစ္ထဲဝင္သြားၿပီး သူလည္ သူ႔ခံယူခ်က္နဲသူဘဲေလ.. သူ႔တို႔ဘဝကေတာ့ တည္ၿငိမ္သြားၿပီထင္တာဘဲ…. ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေက်ာင္းတက္တံုး ေနာက္ဘာဆက္ျဖစ္မယ္ဆိုတာမသိေသးဘူး ==>

. . . . . . . . . . . . . . . . . ။ ။ . . . . . . . . . . . . . . . . .

ဒီ Post ေလးက ကၽြန္ေတာ္အတြက္ ပထမဦးဆံုုး ကိုယ္တိုင္ေရး Post ေလးျဖစ္လို႔ လိုအပ္ခ်က္ေလးမ်ားရွိရင္ ခြင့္လႊတ္သိခံၿပီ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ေျပားျပေပးပါ......

ေရႊျပည္ဦး

ကုိယ့္ ဂုဏ္ကုိယ္ေဖာ္ မသူေတာ္ခုနစ္ပါး

မိမိဂုဏ္ပုဒ္ကုိ ထုတ္ေဖာ္၀င့္ႂကြားသူသည္ မသူေတာ္မ်ားသာ ျဖစ္သည္ဟု ဆုိလုိသည္။
ကုိယ့္အမည္ကုိ ကုိယ္ေဖာ္ထုတ္ ျမည္တြန္တတ္ေသာ တိရစၧာန္ သတၱ၀ါမ်ားကား ခုနစ္ပါးရွိသည္။
ထုိခုနစ္ပါးမွာ …
၁။ ေတာက္တဲ့။
၂။ ဇီးကြက္။
၃။ ေရႊျပည္စုိး။
၄။ ေယာက္ဖေခြးေခၚငွက္။
၅။ တစ္တီတူး (တီတီတြတ္)။
၆။ ဥၾသငွက္။
၇။ ဘုတ္ငွက္။
စသည္တုိ႔ျဖစ္သည္။
တိရစၧာန္ သတၱ၀ါမွတစ္ပါး လူတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ အမည္ဂုဏ္ပုဒ္ ကုိ ကိုယ္တုိင္ထုတ္ေဖာ္ႂကြား၀င့္ျခင္း၊ ကုိယ့္ဂုဏ္ကုိ ကုိယ္ေဖာ္ျခင္းတုိ႔သည္ လူတုိ႔၏က်င့္၀တ္ တြင္ အက်ံဳးမ၀င္၊ လူေကာင္းတုိ႔ အျပဳအမႈမဟုတ္။ တိရစၧာန္တုိ႔၏အလုပ္၊ တိရစၧာန္တုိ႔၏ အမူ အက်င့္သာ ျဖစ္သည္ စသည္ျဖင့္ ႐ႈတ္ခ်၍ဆုိသည္။ ေထာင္လႊားတက္္ႂကြျခင္းမာနသေဘာသုိ႔ ေရာက္ေသာေၾကာင့္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ စက္ဆုပ္္ၾကသည္။အမည္ကုိစဲြ၍ ေခၚတြင္ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း တင္စား၍ဆုိသည္။

ျမန္မာ့စကားပံုမ်ား မွရယူသည္

သမိုင္းဝင္ျဖစ္စဥ္ ျပင္ဦးလြင္ ( ၁ )

ျပင္ဦးလြင္ ပထဝီ

တည္ေနရာ နယ္နိမိတ္

ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္သည္ မႏၲေလးတိုင္း၊ ျပင္ဦးလြင္ခရိုင္ အတြင္းတြင္တည္ရွိသည္။ မႏၲေလးတိုင္ အတြင္းတည္ရွိေစကာမူ မိုးနည္းရပ္ဝန္းတြင္မပါဝင္ေပ။ အေၾကာင္းကာမူ ရွမ္းကုန္ျပင္ျမင့္၏ အေနာက္ဘက္စြန္း ေယဘုယ်အျမင့္ေပ ၃၀၀၀ ေက်ာ္တြင္တည္ရွိၿပီး၊ ေျမနိမ့္လြင္ျပင္တြင္ တည္ရွိေသားေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ ဆက္စပ္တည္ရွိေသား ၿမိဳ႕နယ္ေလးခုရွိသည္။ ေျမာက္ဘက္ႏွင့္အေရွ႕ေျမာက္ဘက္တြင္ ေနာင္ခ်ိဳၿမိဳ႔နယ္၊ အေနာက္ေျမာက္ဘက္တြင္ မတရာၿမိဳ႕နယ္၊ အေနာက္ဘက္တြင္ ပုသိမ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ ေတာင္ဘက္ႏွင့္ အေနာက္ဘက္တြင္ ေက်ာက္ဆည္ၿမိဳ႕နယ္ တို႔ႏွင့္ဆက္စပ္တည္ရွိသည္။

အက်ယ္အဝန္း

ျပင္ဦးလြင္းၿမိဳ႕နယ္၏ ေတာင္ႏွင့္ေျမာက္ အရွည္ဆံုးေသားအလ်ားမွာ ၄၆ မိုင္၊ အက်ဥ္းဆံုး (အတိုဆံုး) အလ်ားမွာ ၁၂ မိုင္ခန္႔ရွိျပီး အေရွ႕ႏွင့္ အေနာက္ အက်ယ္ဆံုးမိုင္ ၃၀ ႏွင့္ အက်ဥ္းဆံုးမိုင္ ၄ မိုင္ ရွိသည္။ ထိုေၾကာင့္ ဧရိယာအားျဖင့္ ၇၆၃.၇၄ စတုရန္းမိုင္ရွိသည္။

ေျမမ်က္ႏွာသြင္ျပင္

ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္သည္ ရွမ္းကုန္းျမင့္ အေနာက္ဘက္စြန္းတြင္ တည္ရိွေသားေၾကာင့္ ကုန္းျမင့္ေဒသျဖစ္ၿပီး ေတာင္ကုန္းထူတပ္ေပါးမ်ားသည္။ ေတာင္ေပၚ ေျမျပန္႔မ်ားကို အျမင့္ေပ ၃၀၀၀ အထက္တြင္အမ်ားဆံုး ေတြရသည္။ အနိမ့္ဆံုး အပိုင္သည္ ေပ ၃၀၀၀ ႏွင့္ ၁၀၀၀ ၾကားရွိ ေတာစိတ္ပိုင္းျဖစ္ၿပီးၿမိဳ႕နယ္ ဧရိယာ၏ ၃.၈ ရာခိုင္ႏႈန္း ခန္႔ရွိသည္။ ထိုေဒသမ်ားကို ၿမိဳ႕နယ္၏ အေနာက္ေျမာက္ဘက္၊ အေနာက္ေတာင္ဘက္ႏွင့္ ဒု႒ဝတီျမစ္တေလွ်ာက္ႏွင့္ အေရွ႕ဘက္တြင္ အနည္းငယ္စီေတြ႕ရသည္။

>>စာေရးသူ+ေမၿမိဳ႕ခ်စ္ေဆြ<<

ကိုရွမ္းကေလး ဆီမွရယူသည္

Sun & Moon

Forwarded message မွရလာတ့ဲ ပံုေတြ လွတာနဲ

အားလံုကို တင္ျပလိုက္တာပါ....