၁၈၈၆ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ ( ေန႔တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား ၿပီးအပိုင္သိမ္းၿပီးေၾကာင္း သီေပါမင္း၏ ပိုင္နက္အားလံုးသည္ ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံ ၀ိတိုရိယဘုရင္မႀကီး၏ ပုိင္နက္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အိႏၵိယဘုရင္ခံခ်ုဳပ္က အခါအားေလွ်ာ္စြာ ခန္႔ထားေသာ အရာရွိမ်ားမွတစ္ေဆင့္ အုပ္ခ်ဳပ္္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဘုရင္ခံခ်ဳပ္ ေလ့ာဒပ္ဖရင္က ေၾကညာလိုက္ေလသည္။
သီေပါမင္းအား ျမန္မာထီးနန္းမွ အဂၤလိပ္တို႔ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားျခင္း ႏွင့္အတူ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ ျပတ္စဲသြားခဲ့သည္။ ျမန္မာဘုရင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္လည္း ပ်က္စီးေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့သည္။ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးလည္း ဆံုးရႈံးသြားခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္တကြ ျပည္ေထာင္စုသား အားလံုးတို႔လည္း ၿဗိတိသွ်တို႔၏ ကၽြန္ဘ၀သို႔ က်ေရာက္သြားၾကရေလေတာ့သည္။
သီေပါမင္း နတ္ရြာစံၿပီေနာက္ သမီးေတာ္(၄)ပါးအနက္ တတိယသမီးေတာ္ အရွင္ထိပ္စုျမတ္ဘုရားသည္ ျပင္ဦလြင္၌ လာေရာက္ေနထိုင္ခဲ့သည္။ တတိယသမိေတာ္တြင္ တစ္ဦးတည္းေသာသမီီးျဖစ္သူ ထိပ္စုႀကီးဘုရားကုိ စတုတၳသမီေတာ္ အရွင္ထိပ္စုျမတ္ဘုရားကေလးႏွင့္ ဦးကုိကုိႏိုင္၏ တတိယသားေတာ္ ေတာ္ဘုရား ႏွင့္စုလ်ားရစ္ပတ္ခဲ့သည္။
ေတာ္ဘုရားမွာယခုအခါ သက္ေတာ္ (၈၅) ႏွစ္ရွိၿပီး၊ ႏွစ္ရွိၿပီး၊ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕၊ သစ္ေတာလမ္း၊ အိမ္အမွတ္(၁၃၃)၊ သစ္ေတာလမ္း၊ ငါးပါးသီလသတ္သတ္လြတ္ ဘံုေက်ာင္းႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ မိသားစုႏွင့္အတူ ေနထိုင္လ်က္ရွိသည္။
အဂၤလိပ္တို႔သည္ ျပည္ၿမိဳ႕ကုိ တိုက္ခိုက္သိမ္းပုိက္ၿပီး ေသာအခါ ျမန္မာ့နန္းတြင္း အရႈပ္အေထြးမ်ား ေပၚေပါက္လာသည္။ ပုဂံမင္း၏ ညီ၀မ္းကြဲေတာ္သူ မင္းတုန္မင္းသားသည္ စစ္ကုိ မလိုလားသူျဖစ္သည္။ အိႏိၵယဘုရင္ခံခ်ဳပ္ေလာ့ဒါ လဟိုဇိသည္ ကြန္မိုဒိုလင္းလတ္မွတစ္ဆင့္ ပုဂံမင္းထံသို႔ အဓိက အခ်က္ ၄ ခ်က္ပါေတာ ရာဇသံကုိ ေပးပို႕ေသာအခါ မင္းတုန္းမင္းက ထိုရာဇသံကုိ အထိုက္အေလွ်ာက္ ထားခဲ့ဖူးေလသည္။
ပုဂံမင္းသည္ အဂၤလိပ္တို႔ႏွင့္ စစ္တုိက္ရမည္မွာ မေရွာင္မလႊဲသာေသာ ကိစၥတစ္ရပ္ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ တစ္တုိင္းျပည္လံုး ကုန္ဆံုသည္အထိ အေလွ်ာ့မေပးဘဲတုိက္ခိုက္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေလသည္။ ထိုအေတာအတြင္း မင္းတုန္းမင္းသားႏွင့္ ကေနာင္မင္းသားတို ႔အေပၚ အမႈတစ္ခုေပၚေပါက္လာေလသည္။ ပုဂံမင္းသားငယ္ရြယ္စဥ္က အထိန္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ဟသၤာတၿမိဳ႕စားမိရႊဲ၏ ညီမ မိဘဲအိမ္ကုိ ဓာျပတို႔က ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ၾကသည္။
ထိုဓားျပမႈတြင္ မင္းတုန္းအိမ္ေတာ္ႏွင့္ ကေနာင္အိမ္ေတာ္မ်ားမွကၽြန္းေတာ္မ်ိဳးမ်ား တုိက္ခိုက္ရာ ပါသည္ဟု စြပ္စြဲၿပီးလွ်င္ မင္းတုန္းမင္းသား၏ စာေရး ငေပ၊ ကေနာင္မင္းသား၏ စားေရး ငႏွင္း၊ကြမ္းေရေတာ္ေခါင္း ငေရေအာင္တုိ႔ကို ေတာင္းဆုိေလသည္။ ဤသို႔ေတာင္းဆုိ စစ္ေဆးၿပီူလွ်င္ မင္းတုန္း-ကေနာင္ ညီေနာင္တုိ႔သည္ သူခိုးဓားျပေမြးသည္ဟု အမႈရွာသည္ကုိ ညီေတာ္ ကေနာင္မင္းသားက ေနာင္ေတာ္အားကင္းေလွ်ာက္ေလသည္။
မင္းတုန္း-ကေနာင္ညီေနာင္တို႔သည္ သာေးေတာ္သမီးေတာ္၊ ကိုယ္လုပ္မာင္းမ၊ေက်းေတာ္မ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးအေပါင္းတို႔ကုိ စုရုံုး၍ ၁၈၅၂ ခုႏွစ္အကုန္ေလာက္တြင္ ေနျပည္ေတာ္အမရပႈရမွ ထြက္ခြာ၍ ေရႊဘုိၿမိဳ႕သို႔သြားေရာက္ကာ ပုန္ကန္ျခားနားၾကေလသည္။ ထိုသို႔ မင္းတုန္း-ကေနာင္ညီေနာင္တို႔ ေနာင္ေတာ္ပုဂံမင္းအား ပုန္ကန္ျခားနားၿပီး ေနျပည္ေတာ္ အမရပႈရကုိ တိုက္ခိုက္ရာ ၁၈၅၃ ခုႏွစ္တြင္ ေအာင္ေတာ္မႈေလသည္။
လႊတ္ေတာ္၌ ၾသဇာႀကီးမားေသာ မေကြးမင္းႀကီးကလည္း ပုဂံမင္း၏ အရည္အခ်င္းကုိ သေဘာမက်သျဖင့္ မင္းတုန္းမင္းသားအား နန္းတင္လုိက္ေလသည္။ မင္းတုန္းမင္းသားသည္ ၁၈၅၃ ခု၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ နနး္တက္သည္။ ေနာင္ေတာ္ ပုဂံမင္းသားအား သတ္ျဖတ္ျခင္းမျပဳဘဲ စည္းစိမ္ႏွင့္တကြ ေကၽြးေမြး ေစာင့္ေရွာက္ထားသည္။ ပုဂံမင္းသည္ တူေတာ္သီေပါမင္းလက္ထက္ ၁၈၈၈ခုႏွစ္တြင္ နတ္ရြာစံသည္။
၁၈၆၈ ခု၊ ၾသဂုတ္လတြင္ ျမန္မာ့နန္းေတာ္ႀကီးတြင္ ႀကီးမားတုန္လႈပ္ ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္္ရာေကာင္းေသာ ပုန္ကုန္မႈႀကီးတစ္ရပ္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေလသည္။ ထိုပုန္ကန္ ျခားနားမႈမွာမင္းတုန္းမင္းႏွင့္ မင္တုန္းမင္း၏ ညီေတာ္ ကေနာင္မင္းသားကို ပါပုန္ကန္ျခားနားျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
ကေနာင္မင္းသားသည္ မင္းတုန္းမင္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရိွေအာင္ ဦးေဆာင္တိုက္ခိုက္ေပးခဲ့သျဖင့္ အိ္မ္ေရွ႕မင္းသားအျဖစ္ အပ္ႏွင္းထားျခင္း ခံရရုံသာမကေသးဘဲ၊ ဘုရင့္တပ္မေတာ္၏ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ အျဖစ္လည္း တာ၀န္ယူရေလသည္။
ကေနာင္မင္းသားသည္ ၁၈၆၈ ခုႏွစ္ ေန႔ ႏွစ္ခ်က္တီးအခ်ိန္နန္းေျမဘံုသာစံနန္းဘက္ လႊတ္ေတာ္အနီး တဲႀကီးတြင္စံေနခိုက္ မင္းတုန္းမင္းက ကေနာင္မင္းသားအား အိမ္ေရွ႕မင္းသားအျဖစ္ ေပးသည္ကုိ မေက်နပ္ေသာ တူေတာ္ျမင္ကြန္းမင္းသားႏွင့္ ျမင္းခံုတုိင္မင္းသားတို႔၏ တုိက္ခုိက္မႈကို ရုတ္တရက္ ခံလုိက္ရျခင္းျဖစ္သည္။
အိ္မ္ေရွ႕စံ ကေနာင္မင္းသားအား ျမင္ကြန္-ျမင္းခံုတုိင္တို႔၏ လက္ရုံျဖစ္ေသာ ငျဖဴသီးက လုပ္ၾကံ သတ္ျဖတ္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ျမင္ကြန္းႏွင့္ ျမင္းခံုတိုင္တို႔သည္ ခမည္ေတာ္ မင္းတုန္မင္းအား သတ္ျဖတ္ရန္အလာတြင္ မင္းတုန္းမင္းသည္ စားဖိုးေဆာင္မွ ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္သြားေလသည္။
ျမင္ကြန္းႏွင့္ ျမင္းခံုတိုင္တို႕သည္ အေရးရႈံနိ္မ္ေသာ အခါၿဗိတိသွ်ပိုင္နက္ အတြင္းသို႔ေျပး၍ ခုိ၀င္သြားေလသည္။ ညီေတာ္ျမင္းခံုတုိင္မင္းသား ငွက္ဖ်ားေရာဂါျဖင့္ အနိစၥေရာက္ေသာအခါ ေနာင္ေတာ္ျမင္ကြန္းသည္ အေရွ႔႕ဘက္တစ္လႊားသို႔ ကူး၍ရွမး္ျပည္ႏွင့္ ကရင္နီနယ္တြင္ အေရးရႈံနိမ္၍ ေအာက္ျမန္မာျပည္အဂၤလိပ္တို႔ လက္ထဲသို႔ ျပန္ေရာက္ေသာအခါ ျမင္ကြန္းမင္းသားအား ဖမ္းဆီး၍ အိႏိၵယျပည္သို႔ ပို႔လိုက္ေလသည္။ အိမ္ေရွ႕စံ ကေနာင္မင္းသား လုပ္ၾကံခံရခ်ိန္တြင္ ကေနာင္မင္းသား၏ သားေတာ္လင္းပင္မင္း သားမွာ သက္ေတာ္အားျဖင့္ ခုနစ္သားအရြယ္တြင္ျဖစ္သည္။
ခမည္းေတာ္ ကေနာင္မင္းသားကုိ ျမင္ကြန္ႏွင့္ ျမင္းခုန္တို႔က ဓားျဖင့္လည္ပင္းကုိ္ ပုိင္းျဖတ္လုိက္ခ်ိန္တြင္ လင္းပင္မင္းသားက မင္းသားကေလးမွာ ေဘးတြင္ရွိေနသျဖင့္ ကေနာင္မင္းသား၏ ဦးေခါင္းမွာ စိန္နားေတာင္းျဖင့္ နန္းၾကမ္းျပင္တြင္ တစ္ေန႔လံုး မ်က္ေတာင္ခတ္ေနသည္ကို ကုိယ္တိုင္ေတြ႔ျမင္ လိုက္ရေလသည္။
လင္ပင္မင္းသားသည္ ခမည္ေတာ္ လုပ္ၾကံသတ္ ျဖတ္ခံရပံုႏွင့္ ပတ္သက္၍ တစ္ေန႔မွမေမ့။ ထိုေၾကာင့္ျမင္ကြန္ႏွင့္ ျမင္ခံုတိုင္တို႔ကုိ ျပန္လည္လက္စားေခ်ရန္ အသက္ရလာေသာအခ်ိန္ ၁၂၃၅ခုႏွစ္တြင္ ရွမ္းျပည္သို႔ ထြက္ခြာလာၿပီး၁၂၄၁ခုႏွစ္ တြင္ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ားကုိ စည္းရုံသိမ္းသြင္း ႏုိင္ခဲ့ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လင္းပင္မင္းသား၏ အသက္မွာ ၂၂ ႏွစ္ခန္႔သာ ရွိေသးသည္။
မႏၱေလးေနျပည္ေတာ္မွာ သီေပါမင္းႏွင့္ စုဖုရားလတ္တို႔ကို အဂၤလိပ္တို႔ ဖမ္းဆီးေခၚ ေဆင္သြားၿပီး ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုး သူ႔ကၽြန္ဘ၀က်ေရာက္သြားသည္ကုိ သိေသာအခါ အဂၤလိပ္တို႔ကို တုိက္ထုပ္ရန္အတြက္ မိုးနဲေစာ္ဘြားႀကီးတပ္ႏွင့္ ပူေပါင္း၍ ရွမ္းျပည္ကုိ တိုက္ခိုက္သိမ္းပုိက္ရန္ စစ္ခ်ီလာေသာ အဂၤလိပ္တို႔အား ရြတ္ရြတ္ခၽြံခၽြံ ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ ႏိုင္ခဲ့ေလသည္။
အဂၤလိပ္တုိ႔က ေနာက္ဆံုးတြင္ လင္းပင္မင္းသား၏ တပ္ကုိ ေခ်မႈန္းႏိုင္ျခင္းမျပဳႏို္င္သျဖင့္ ရပ္ ေစာ္ဘြားႀကီးႏွင့္တကြ အဂၤလိပ္အရာရွိမ်ားက မင္းသားအား ေခ်ာ့ေမာ့ျဖားေယာင္း၍ အထက္ျမန္မာႏို္င္ငံကို လည္းသိမ္းၿပီးပါၿပီ၊ ယခု ရွမ္းျပည္နယ္ကုိလည္းမင္းသားက အပ္ပါဟူု အႀကိမ္ႀကိမ္ေတင္းပန္၍ မင္းသားကုိလည္းထီနန္းျပန္ေပးမည္ဟု လိမ္လည္လွည့္ပတ္ ေျပာဆိုရာတြင္ မင္းသားကယံုၾကည္မိၿပီး အဂၤလိပ္အစိုးရႏွင့္ မင္းသားတို႔စစ္ေျပၿငိမ္းေရးစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၾကေလသည္။
အဂၤလိပ္တို႔သည္ လင္းပင္မင္းသားအား ေအာင္ျမင္စြာ ျဖားေယာင္းႏုိင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ရန္ကုန္သို႔ ေခၚေဆာင္လာၿပီး ထိုမွတစ္ဆင့္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ ဘဂၤလားသို႔ ပုိေဆာင္လိုက္ေလသည္။
ဘဂၤလားတြင္ ႏွစ္အတန္ၾကာ ေနထိုင္ၾကရေသာအခါ မင္းသားႀကီးကျမန္မာႏိုင္ငံသို ျပန္ခ်င္သည္ဟု ဆိုရာ၊ အဂၤလိပ္အစုိးရက မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျပန္ခ်င္သနည္းဟု လိမၼာပါးနပ္စြာေပးျမန္းခဲ့ရာ၊ ကၽြႏု္ပ္၏ ၾကင္ယာေတာ္ေလာင္းအား သြားေရာက္လက္ထပ္ခ်င္ပါသည္ဟု ေျပာၾကားသည္။
အဂၤလိပ္အစုိးရကၾကင္ယာေတာ္မည္သူျဖစ္သနည္းဆိုရာ လင္ပင္မင္းသားမွာမည့္သို ျပန္ေျဖရမည္မသိ ျဖစ္သြားသည္း မင္းသားသည္ မႏၱေလးေနျပည္ေတာ္မွ ထြက္ခြာလာခ်ိန္တြင္ ၁၅ ႏွစ္သားေက်ာ္ ပတ္၀န္းက်င္သာ ရွိေသး၍ ခ်စ္သူရည္းစား ဘယ္မွာရွိမည္နည္း။ သို႔ေသာ္ နန္းတြင္းတြင္ အမ်ားေျပာၾကားေနၾကေသာ ေရနံသာခင္ခင္ႀကီး မင္းသမီး ခံ့ညားေခ်ာေေမာေၾကာင္း ၾကားသိခဲ့ရဖူသည္။ သူကုိယ္တုိင္ ျမင္ေတြ႔ဖူးျခင္းမရွိ။
အဂၤလိပ္တို႔သည္ ေရနံသာခင္ႀကီးကုိ ရွာၿပီးဘဂၤလားသို႔ ပို႔ခဲ့သည္။ လင္းပင္မင္းသားႏွင့္ လက္ထပ္ရမည္ ဆုိသည္ကုိလည္းႀကိဳတင္မသိခဲ့ရ၊ မလိမ့္တစ္ပတ္ေခၚေဆာင္လာသျဖင့္ မေက်နပ္ျဖစ္ၿပီး ေဒါသထြက္ခဲ့ေလသည္။
ထိုအခါလင္ပင္မင္းသားကေရနံသာခင္ခင္ႀကီးအား မိမိအေနျဖင့္ ျမန္မာျပည္သို ျပန္ခ်င္သျဖင့္ အေၾကာင္းရွာမရျဖစ္ေနသျဖင့္ မင္းသမီ၏အမည္ကုိ အလြဲသံုးစားျပဳမိေၾကာင့္ ေတာင္းပန္သျဖင့္ မင္းသမီးလည္း ေက်နပ္ကာသေဘာတူလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ လင္းပင္မင္းသားႏွင့္ ေရနံသာခင္ခင္ႀကီးတို႔၏ မဂၤလာပြဲကို မႏၱေလးမွ စိန္ေဗဒါကုိယ္တုိင္
ပါ၀င္ေသာ စိန္ေဗဒါဆိုင္း၀ိုင္းျဖင့္ က်င္းပခဲ့ေလသည္။
သီေပါမင္းအား ျမန္မာထီးနန္းမွ အဂၤလိပ္တို႔ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားျခင္း ႏွင့္အတူ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ ျပတ္စဲသြားခဲ့သည္။ ျမန္မာဘုရင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္လည္း ပ်က္စီးေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့သည္။ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးလည္း ဆံုးရႈံးသြားခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္တကြ ျပည္ေထာင္စုသား အားလံုးတို႔လည္း ၿဗိတိသွ်တို႔၏ ကၽြန္ဘ၀သို႔ က်ေရာက္သြားၾကရေလေတာ့သည္။
သီေပါမင္း နတ္ရြာစံၿပီေနာက္ သမီးေတာ္(၄)ပါးအနက္ တတိယသမီးေတာ္ အရွင္ထိပ္စုျမတ္ဘုရားသည္ ျပင္ဦလြင္၌ လာေရာက္ေနထိုင္ခဲ့သည္။ တတိယသမိေတာ္တြင္ တစ္ဦးတည္းေသာသမီီးျဖစ္သူ ထိပ္စုႀကီးဘုရားကုိ စတုတၳသမီေတာ္ အရွင္ထိပ္စုျမတ္ဘုရားကေလးႏွင့္ ဦးကုိကုိႏိုင္၏ တတိယသားေတာ္ ေတာ္ဘုရား ႏွင့္စုလ်ားရစ္ပတ္ခဲ့သည္။
ေတာ္ဘုရားမွာယခုအခါ သက္ေတာ္ (၈၅) ႏွစ္ရွိၿပီး၊ ႏွစ္ရွိၿပီး၊ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕၊ သစ္ေတာလမ္း၊ အိမ္အမွတ္(၁၃၃)၊ သစ္ေတာလမ္း၊ ငါးပါးသီလသတ္သတ္လြတ္ ဘံုေက်ာင္းႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ မိသားစုႏွင့္အတူ ေနထိုင္လ်က္ရွိသည္။
အဂၤလိပ္တို႔သည္ ျပည္ၿမိဳ႕ကုိ တိုက္ခိုက္သိမ္းပုိက္ၿပီး ေသာအခါ ျမန္မာ့နန္းတြင္း အရႈပ္အေထြးမ်ား ေပၚေပါက္လာသည္။ ပုဂံမင္း၏ ညီ၀မ္းကြဲေတာ္သူ မင္းတုန္မင္းသားသည္ စစ္ကုိ မလိုလားသူျဖစ္သည္။ အိႏိၵယဘုရင္ခံခ်ဳပ္ေလာ့ဒါ လဟိုဇိသည္ ကြန္မိုဒိုလင္းလတ္မွတစ္ဆင့္ ပုဂံမင္းထံသို႔ အဓိက အခ်က္ ၄ ခ်က္ပါေတာ ရာဇသံကုိ ေပးပို႕ေသာအခါ မင္းတုန္းမင္းက ထိုရာဇသံကုိ အထိုက္အေလွ်ာက္ ထားခဲ့ဖူးေလသည္။
ပုဂံမင္းသည္ အဂၤလိပ္တို႔ႏွင့္ စစ္တုိက္ရမည္မွာ မေရွာင္မလႊဲသာေသာ ကိစၥတစ္ရပ္ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ တစ္တုိင္းျပည္လံုး ကုန္ဆံုသည္အထိ အေလွ်ာ့မေပးဘဲတုိက္ခိုက္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေလသည္။ ထိုအေတာအတြင္း မင္းတုန္းမင္းသားႏွင့္ ကေနာင္မင္းသားတို ႔အေပၚ အမႈတစ္ခုေပၚေပါက္လာေလသည္။ ပုဂံမင္းသားငယ္ရြယ္စဥ္က အထိန္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ဟသၤာတၿမိဳ႕စားမိရႊဲ၏ ညီမ မိဘဲအိမ္ကုိ ဓာျပတို႔က ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ၾကသည္။
ထိုဓားျပမႈတြင္ မင္းတုန္းအိမ္ေတာ္ႏွင့္ ကေနာင္အိမ္ေတာ္မ်ားမွကၽြန္းေတာ္မ်ိဳးမ်ား တုိက္ခိုက္ရာ ပါသည္ဟု စြပ္စြဲၿပီးလွ်င္ မင္းတုန္းမင္းသား၏ စာေရး ငေပ၊ ကေနာင္မင္းသား၏ စားေရး ငႏွင္း၊ကြမ္းေရေတာ္ေခါင္း ငေရေအာင္တုိ႔ကို ေတာင္းဆုိေလသည္။ ဤသို႔ေတာင္းဆုိ စစ္ေဆးၿပီူလွ်င္ မင္းတုန္း-ကေနာင္ ညီေနာင္တုိ႔သည္ သူခိုးဓားျပေမြးသည္ဟု အမႈရွာသည္ကုိ ညီေတာ္ ကေနာင္မင္းသားက ေနာင္ေတာ္အားကင္းေလွ်ာက္ေလသည္။
မင္းတုန္း-ကေနာင္ညီေနာင္တို႔သည္ သာေးေတာ္သမီးေတာ္၊ ကိုယ္လုပ္မာင္းမ၊ေက်းေတာ္မ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးအေပါင္းတို႔ကုိ စုရုံုး၍ ၁၈၅၂ ခုႏွစ္အကုန္ေလာက္တြင္ ေနျပည္ေတာ္အမရပႈရမွ ထြက္ခြာ၍ ေရႊဘုိၿမိဳ႕သို႔သြားေရာက္ကာ ပုန္ကန္ျခားနားၾကေလသည္။ ထိုသို႔ မင္းတုန္း-ကေနာင္ညီေနာင္တို႔ ေနာင္ေတာ္ပုဂံမင္းအား ပုန္ကန္ျခားနားၿပီး ေနျပည္ေတာ္ အမရပႈရကုိ တိုက္ခိုက္ရာ ၁၈၅၃ ခုႏွစ္တြင္ ေအာင္ေတာ္မႈေလသည္။
လႊတ္ေတာ္၌ ၾသဇာႀကီးမားေသာ မေကြးမင္းႀကီးကလည္း ပုဂံမင္း၏ အရည္အခ်င္းကုိ သေဘာမက်သျဖင့္ မင္းတုန္းမင္းသားအား နန္းတင္လုိက္ေလသည္။ မင္းတုန္းမင္းသားသည္ ၁၈၅၃ ခု၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ နနး္တက္သည္။ ေနာင္ေတာ္ ပုဂံမင္းသားအား သတ္ျဖတ္ျခင္းမျပဳဘဲ စည္းစိမ္ႏွင့္တကြ ေကၽြးေမြး ေစာင့္ေရွာက္ထားသည္။ ပုဂံမင္းသည္ တူေတာ္သီေပါမင္းလက္ထက္ ၁၈၈၈ခုႏွစ္တြင္ နတ္ရြာစံသည္။
၁၈၆၈ ခု၊ ၾသဂုတ္လတြင္ ျမန္မာ့နန္းေတာ္ႀကီးတြင္ ႀကီးမားတုန္လႈပ္ ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္္ရာေကာင္းေသာ ပုန္ကုန္မႈႀကီးတစ္ရပ္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေလသည္။ ထိုပုန္ကန္ ျခားနားမႈမွာမင္းတုန္းမင္းႏွင့္ မင္တုန္းမင္း၏ ညီေတာ္ ကေနာင္မင္းသားကို ပါပုန္ကန္ျခားနားျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
ကေနာင္မင္းသားသည္ မင္းတုန္းမင္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရိွေအာင္ ဦးေဆာင္တိုက္ခိုက္ေပးခဲ့သျဖင့္ အိ္မ္ေရွ႕မင္းသားအျဖစ္ အပ္ႏွင္းထားျခင္း ခံရရုံသာမကေသးဘဲ၊ ဘုရင့္တပ္မေတာ္၏ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ အျဖစ္လည္း တာ၀န္ယူရေလသည္။
ကေနာင္မင္းသားသည္ ၁၈၆၈ ခုႏွစ္ ေန႔ ႏွစ္ခ်က္တီးအခ်ိန္နန္းေျမဘံုသာစံနန္းဘက္ လႊတ္ေတာ္အနီး တဲႀကီးတြင္စံေနခိုက္ မင္းတုန္းမင္းက ကေနာင္မင္းသားအား အိမ္ေရွ႕မင္းသားအျဖစ္ ေပးသည္ကုိ မေက်နပ္ေသာ တူေတာ္ျမင္ကြန္းမင္းသားႏွင့္ ျမင္းခံုတုိင္မင္းသားတို႔၏ တုိက္ခုိက္မႈကို ရုတ္တရက္ ခံလုိက္ရျခင္းျဖစ္သည္။
အိ္မ္ေရွ႕စံ ကေနာင္မင္းသားအား ျမင္ကြန္-ျမင္းခံုတုိင္တို႔၏ လက္ရုံျဖစ္ေသာ ငျဖဴသီးက လုပ္ၾကံ သတ္ျဖတ္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ျမင္ကြန္းႏွင့္ ျမင္းခံုတိုင္တို႔သည္ ခမည္ေတာ္ မင္းတုန္မင္းအား သတ္ျဖတ္ရန္အလာတြင္ မင္းတုန္းမင္းသည္ စားဖိုးေဆာင္မွ ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္သြားေလသည္။
ျမင္ကြန္းႏွင့္ ျမင္းခံုတိုင္တို႕သည္ အေရးရႈံနိ္မ္ေသာ အခါၿဗိတိသွ်ပိုင္နက္ အတြင္းသို႔ေျပး၍ ခုိ၀င္သြားေလသည္။ ညီေတာ္ျမင္းခံုတုိင္မင္းသား ငွက္ဖ်ားေရာဂါျဖင့္ အနိစၥေရာက္ေသာအခါ ေနာင္ေတာ္ျမင္ကြန္းသည္ အေရွ႔႕ဘက္တစ္လႊားသို႔ ကူး၍ရွမး္ျပည္ႏွင့္ ကရင္နီနယ္တြင္ အေရးရႈံနိမ္၍ ေအာက္ျမန္မာျပည္အဂၤလိပ္တို႔ လက္ထဲသို႔ ျပန္ေရာက္ေသာအခါ ျမင္ကြန္းမင္းသားအား ဖမ္းဆီး၍ အိႏိၵယျပည္သို႔ ပို႔လိုက္ေလသည္။ အိမ္ေရွ႕စံ ကေနာင္မင္းသား လုပ္ၾကံခံရခ်ိန္တြင္ ကေနာင္မင္းသား၏ သားေတာ္လင္းပင္မင္း သားမွာ သက္ေတာ္အားျဖင့္ ခုနစ္သားအရြယ္တြင္ျဖစ္သည္။
ခမည္းေတာ္ ကေနာင္မင္းသားကုိ ျမင္ကြန္ႏွင့္ ျမင္းခုန္တို႔က ဓားျဖင့္လည္ပင္းကုိ္ ပုိင္းျဖတ္လုိက္ခ်ိန္တြင္ လင္းပင္မင္းသားက မင္းသားကေလးမွာ ေဘးတြင္ရွိေနသျဖင့္ ကေနာင္မင္းသား၏ ဦးေခါင္းမွာ စိန္နားေတာင္းျဖင့္ နန္းၾကမ္းျပင္တြင္ တစ္ေန႔လံုး မ်က္ေတာင္ခတ္ေနသည္ကို ကုိယ္တိုင္ေတြ႔ျမင္ လိုက္ရေလသည္။
လင္ပင္မင္းသားသည္ ခမည္ေတာ္ လုပ္ၾကံသတ္ ျဖတ္ခံရပံုႏွင့္ ပတ္သက္၍ တစ္ေန႔မွမေမ့။ ထိုေၾကာင့္ျမင္ကြန္ႏွင့္ ျမင္ခံုတိုင္တို႔ကုိ ျပန္လည္လက္စားေခ်ရန္ အသက္ရလာေသာအခ်ိန္ ၁၂၃၅ခုႏွစ္တြင္ ရွမ္းျပည္သို႔ ထြက္ခြာလာၿပီး၁၂၄၁ခုႏွစ္ တြင္ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ားကုိ စည္းရုံသိမ္းသြင္း ႏုိင္ခဲ့ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လင္းပင္မင္းသား၏ အသက္မွာ ၂၂ ႏွစ္ခန္႔သာ ရွိေသးသည္။
မႏၱေလးေနျပည္ေတာ္မွာ သီေပါမင္းႏွင့္ စုဖုရားလတ္တို႔ကို အဂၤလိပ္တို႔ ဖမ္းဆီးေခၚ ေဆင္သြားၿပီး ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုး သူ႔ကၽြန္ဘ၀က်ေရာက္သြားသည္ကုိ သိေသာအခါ အဂၤလိပ္တို႔ကို တုိက္ထုပ္ရန္အတြက္ မိုးနဲေစာ္ဘြားႀကီးတပ္ႏွင့္ ပူေပါင္း၍ ရွမ္းျပည္ကုိ တိုက္ခိုက္သိမ္းပုိက္ရန္ စစ္ခ်ီလာေသာ အဂၤလိပ္တို႔အား ရြတ္ရြတ္ခၽြံခၽြံ ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ ႏိုင္ခဲ့ေလသည္။
အဂၤလိပ္တုိ႔က ေနာက္ဆံုးတြင္ လင္းပင္မင္းသား၏ တပ္ကုိ ေခ်မႈန္းႏိုင္ျခင္းမျပဳႏို္င္သျဖင့္ ရပ္ ေစာ္ဘြားႀကီးႏွင့္တကြ အဂၤလိပ္အရာရွိမ်ားက မင္းသားအား ေခ်ာ့ေမာ့ျဖားေယာင္း၍ အထက္ျမန္မာႏို္င္ငံကို လည္းသိမ္းၿပီးပါၿပီ၊ ယခု ရွမ္းျပည္နယ္ကုိလည္းမင္းသားက အပ္ပါဟူု အႀကိမ္ႀကိမ္ေတင္းပန္၍ မင္းသားကုိလည္းထီနန္းျပန္ေပးမည္ဟု လိမ္လည္လွည့္ပတ္ ေျပာဆိုရာတြင္ မင္းသားကယံုၾကည္မိၿပီး အဂၤလိပ္အစိုးရႏွင့္ မင္းသားတို႔စစ္ေျပၿငိမ္းေရးစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၾကေလသည္။
အဂၤလိပ္တို႔သည္ လင္းပင္မင္းသားအား ေအာင္ျမင္စြာ ျဖားေယာင္းႏုိင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ရန္ကုန္သို႔ ေခၚေဆာင္လာၿပီး ထိုမွတစ္ဆင့္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ ဘဂၤလားသို႔ ပုိေဆာင္လိုက္ေလသည္။
ဘဂၤလားတြင္ ႏွစ္အတန္ၾကာ ေနထိုင္ၾကရေသာအခါ မင္းသားႀကီးကျမန္မာႏိုင္ငံသို ျပန္ခ်င္သည္ဟု ဆိုရာ၊ အဂၤလိပ္အစုိးရက မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျပန္ခ်င္သနည္းဟု လိမၼာပါးနပ္စြာေပးျမန္းခဲ့ရာ၊ ကၽြႏု္ပ္၏ ၾကင္ယာေတာ္ေလာင္းအား သြားေရာက္လက္ထပ္ခ်င္ပါသည္ဟု ေျပာၾကားသည္။
အဂၤလိပ္အစုိးရကၾကင္ယာေတာ္မည္သူျဖစ္သနည္းဆိုရာ လင္ပင္မင္းသားမွာမည့္သို ျပန္ေျဖရမည္မသိ ျဖစ္သြားသည္း မင္းသားသည္ မႏၱေလးေနျပည္ေတာ္မွ ထြက္ခြာလာခ်ိန္တြင္ ၁၅ ႏွစ္သားေက်ာ္ ပတ္၀န္းက်င္သာ ရွိေသး၍ ခ်စ္သူရည္းစား ဘယ္မွာရွိမည္နည္း။ သို႔ေသာ္ နန္းတြင္းတြင္ အမ်ားေျပာၾကားေနၾကေသာ ေရနံသာခင္ခင္ႀကီး မင္းသမီး ခံ့ညားေခ်ာေေမာေၾကာင္း ၾကားသိခဲ့ရဖူသည္။ သူကုိယ္တုိင္ ျမင္ေတြ႔ဖူးျခင္းမရွိ။
အဂၤလိပ္တို႔သည္ ေရနံသာခင္ႀကီးကုိ ရွာၿပီးဘဂၤလားသို႔ ပို႔ခဲ့သည္။ လင္းပင္မင္းသားႏွင့္ လက္ထပ္ရမည္ ဆုိသည္ကုိလည္းႀကိဳတင္မသိခဲ့ရ၊ မလိမ့္တစ္ပတ္ေခၚေဆာင္လာသျဖင့္ မေက်နပ္ျဖစ္ၿပီး ေဒါသထြက္ခဲ့ေလသည္။
ထိုအခါလင္ပင္မင္းသားကေရနံသာခင္ခင္ႀကီးအား မိမိအေနျဖင့္ ျမန္မာျပည္သို ျပန္ခ်င္သျဖင့္ အေၾကာင္းရွာမရျဖစ္ေနသျဖင့္ မင္းသမီ၏အမည္ကုိ အလြဲသံုးစားျပဳမိေၾကာင့္ ေတာင္းပန္သျဖင့္ မင္းသမီးလည္း ေက်နပ္ကာသေဘာတူလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ လင္းပင္မင္းသားႏွင့္ ေရနံသာခင္ခင္ႀကီးတို႔၏ မဂၤလာပြဲကို မႏၱေလးမွ စိန္ေဗဒါကုိယ္တုိင္
ပါ၀င္ေသာ စိန္ေဗဒါဆိုင္း၀ိုင္းျဖင့္ က်င္းပခဲ့ေလသည္။
ဆက္ပါဦးမည္......
>>စာေရးသူ+ေမၿမိဳ႕ခ်စ္ေဆြ<<
ကိုရွမ္းကေလး ဆီမွရယူသည္
No comments:
Post a Comment